Day 18
“(…)For thou art” by William Wordsworth.
ఈ తరళనదీ తీరాన
నువ్వప్పుడు నాతోనే ఉన్నావు
నీ స్వరంలోనే అలనాటి
నా హృదయభాష ఇంకా వినిపించేది
నీ ఆదిమ నేత్రాల అమేయ కాంతుల్లోనే
ఒకప్పటి మన ఆనందాన్ని చదివేది
ప్రియాతి ప్రియమైన నెచ్చెలీ
ఒక్కసారి,
ఒక్కక్షణం పాటే
పోగట్టుకున్న నన్ను నీలో వెదుక్కోనీ.
Excellent collection. Congrats to Monique Rossen, Swati kumari and Pappu Nagaraju team.
చాల చాల బాగున్నాయి పద్యాలు బొమ్మలు. కంగ్రాట్స్.
తుమ్మెదలు రొద పెడతాయా?
ఒక పద్యంలో అర్ఘ్యం అని ఉంది. అది దేనికి తెలుగో తెలుసుకోవాలని ఉంది.
హెచ్చార్కె గారు,
“అర్ఘ్యం” పదమున్న పద్యానికి original ఇక్కడ ఇస్తున్నాం. చూడండి.
“When I Was the Forest” –Meister Eckhart (1260 – 1328)
When I was the stream, when I was the
forest, when I was still the field,
when I was every hoof, foot,
fin and wing, when I
was the sky
itself,
no one ever asked me did I have a purpose, no one ever
wondered was there anything I might need,
for there was nothing
I could not
love.
It was when I left all we once were that
the agony began, the fear and questions came,
and I wept, I wept. And tears
I had never known
before.
So I returned to the river, I returned to
the mountains. I asked for their hand in marriage again,
I begged—I begged to wed every object
and creature,
and when they accepted,
God was ever present in my arms.
And He did not say,
“Where have you
been?”
For then I knew my soul—every soul—
has always held
Him.
Link to original poem: http://heartsteps.org/2016/when-i-was-in-the-forest/
అధ్బుతం..చెట్టు కొమ్మలన్ని కవిత్వాన్ని రాలుస్తున్నట్టు
Superb revelation. Poetry and Photography – hand in hand to make life more meaningful
Congrats to Monique Rossen, Swati kumari and Pappu Nagaraju team.