కవిత్వం

కలవని వేళలు

అక్టోబర్ 2017

నీ చూపుల చెలమల్లో
నేను దాహం తీరడం లేదు
నా కళ్ల నదుల్లో
నువ్వు స్నానం చెయ్యడం లేదు
ఉదయాస్తమయాల్లో మనిద్దరి మధ్యా
వెలుతురు పెదాలు విచ్చుకోవడం లేదు

విధుల ముళ్లు విదిలించుకుని
ఇంట్లో అడుగు పెట్టాక కూడా
గాయాల బాధ మాయం కావడం లేదు
అడపాదడపా వంటగదిలో విడుదలయ్యే నవ్వులు
ప్రెషర్‌ కుక్కర్‌ మూతదాటి బయటికి రావడం లేదు
భోజనాల వేళ మాటలమెతుకుల మధ్య
మునుపటి విశేషాలముద్దలు గొంతు దిగడం లేదు

దైనందిన దైవాలుగా
అనివార్య ఆయుధాలుగా

మన మీదికి డిజిటల్‌ శక్తుల మూకుమ్మడి దాడి
కనిపించే వస్తువులు కనిపించని కత్తులు దూస్తూ-
రెండు ప్రపంచాలు ఎప్పటికీ ఏకం కాకుండా
నిరంతర మత్తుకాంక్షను ఎగదోస్తూ-

జీవన సతత హరితారణ్యంలో
ఊళలు పెడుతున్న జిత్తులమారి అప్రాణుల్ని
వేటాడ్డం నేర్చుకుందాం
జతగా వస్తావా నేస్తం!