తెలవారుజాములు,సందెపొద్దులు ఒక మాదిరులు
మిట్టమధ్యాహ్నాలు, నడిరాత్రులే విపరీతాలు
ప్రతీక్షణం బరువయినప్పుడే
అన్నివేళలు లెక్కకొస్తాయి
ఎదురుచూపులు ఎక్కువయినప్పుడే
అన్ని ఋతువులు పరిశీలనకొస్తాయి
ఆకాశమూ, సముద్రము,మనసూ కలిస్తేనే కదా
కల,కధా,కవితా కదిలేది
మనిషీ, మోహమూ, మరుపు మిగిలేది
కాలం పరుగులెడుతున్నా
పరిసరాలన్నీ నిశ్శబ్ధాన్ని నింపుకుంటాయి
ప్రపంచం గిర్రున తిరుగుతున్నా
కాళ్ళెందుకో నిశ్చలంగా నిలబడతాయి
ఎన్ని ఊసులో, పంచుకోవాల్సిన ఊహలో
పరదా వెనకే ఆగిపోతాయి
అగ్గి రాజేసుకుంటాయి
ఒక్కమాటతో విడిపోయే పరదానే
ఆమాటకు అక్షరాలు పేర్చడమే అతిక్లిష్టం
ఆపై శబ్ధాన్నీ, స్వరాన్ని అందించడం బహుకష్టం
ప్రతి అంతరంగంలో అతిశయాన్ని మించే
ఓభావముంటుంది
దాన్ని పూరించే
ఘడియ కూడా ఒకటుంటుంది
అదొక్కటే నిజం
ఆ ముందెనకంతా నాటకమే !!
చాలా బాగుందండీ, మోహ గారూ!
“ప్రతీక్షణం బరువయినప్పుడే
అన్నివేళలు లెక్కకొస్తాయి” – మీరు అతి బరువయిన ఎదురుచూపుకి అందమయిన పటం గీశారు కదా!
ఒక్కమాటతో విడిపోయే పరదానే
ఆమాటకు అక్షరాలు పేర్చడమే అతిక్లిష్టం…నిజమే, ఒక్క మాటే అనుకుంటాము గాని, అది ఎంత కష్టం! కానీ, ఆ ఒక్క మాట అన్న తరవాత పరదాలు విడిపోయిన తరవాత మనసుకు ఆహ్లాదంగా వుంటుంది. కాదంటారా?
మెహగారూ, కవిత చాలా బాగుంది,ముఖ్యంగా భరువైన చూపులు పరదా వెనుక దాగటం వంటి కొత్త ప్రయోగాలు. చల్లని మలయ మారుతమ్లా సాగింది మీ కవిత. అభినందనలు, ఇంకా మీ కలం నుంది ఆణిముత్యాలు జాలువారాలని ఆసిస్తూ… మెరాజ్ ఫాతిమా.
ప్రతి అంతరంగంలో అతిశయాన్ని మించే
ఓభావముంటుంది
దాన్ని పూరించే
ఘడియ కూడా ఒకటుంటుంది
అదొక్కటే నిజం
ఆ ముందెనకంతా నాటకమే !!
-true…pain and it’s different shades….
కాలం పరుగులెడుతున్నా
పరిసరాలన్నీ నిశ్శబ్ధాన్ని నింపుకుంటాయి
ప్రపంచం గిర్రున తిరుగుతున్నా
కాళ్ళెందుకో నిశ్చలంగా నిలబడతాయి…
మీరన్నది నిజమే..
జఢత్వాన్ని నింపుకుంటూ మనకు మనమే గొంతునొక్కుకుంటున్న ఓ భయానక సమయాన్ని ఆవిష్కరించారు… అభినందనలతో..
superb.. తెలవారుజాములు,సందెపొద్దులు ఒక మాదిరులు
మిట్టమధ్యాహ్నాలు, నడిరాత్రులే విపరీతాలు
ప్రతీక్షణం బరువయినప్పుడే
అన్నివేళలు లెక్కకొస్తాయి
ఎదురుచూపులు ఎక్కువయినప్పుడే
అన్ని ఋతువులు పరిశీలనకొస్తాయి..
నా మనసు నా ఎదురుగా నిలబడి నాతో మాట్లాడినట్టుంది
“ఒక్కమాటతో విడిపోయే పరదానే
ఆమాటకు అక్షరాలు పేర్చడమే అతిక్లిష్టం
ఆపై శబ్ధాన్నీ,స్వరాన్ని అందించడం బహుకష్టం..”
నిజం మోహ గారు! కవిత బావుంది
ప్రతి అంతరంగంలో అతిశయాన్ని మించే
ఓభావముంటుంది
దాన్ని పూరించే
ఘడియ కూడా ఒకటుంటుంది
అదొక్కటే నిజం
ఆ ముందెనకంతా నాటకమే !!
——————– అవును ఎంత సున్నితంగా చెప్పారు .. ప్రతి అంతరంగంలో అతిశాయాన్ని మించే ఓ భావముంటుంది .అది ఎలా బయటికి ప్రవహించి కాలపు నదిని నిమ్పాలా అని దారులు వెతుకుతూ ప్రవహించే సమయం కోసం ఎదురు చూస్తూనే ఉంటుంది . బాగుందండి మీ కవిత
అందరికీ పేరు పేరునా కృతజ్ఞతలు !
చాలా బాగుంది.