మైనంవొత్తి చివరిరక్తపు బొట్టులో
తన భవిష్యత్తును వెదుక్కుంటూ
దీపశిఖ చివరి అంచుమీద
తెలియాడుతున్నది రాతిరి.
ఉదయంలోగిలికి చేరడానికి
ఎడతెగని ఒక సంఘర్షణ.
వెదుకులాట
అన్నింటిలోకి గొప్ప ఉద్యమం.
దేన్నోదాన్ని సాధించాలి కదా?
ఏవైనా కావొచ్చు -
కలలో, కౌగిళ్ళో, కలత నుండి కాసింత విరామం పొందడానికి తగవులో,
తగవుల్లోంచి స్వేఛ్ఛలోకి విహంగాల్లాగా బార్లా చాపుకున్న రెక్కలతో మార్పుల్లోకి,
మానసిక వికాసాల్లోకి.. దేనికోసమైనా కావొచ్చు.
పాము కుబుసం విడిచినట్టు
అన్ని సందిగ్ధతలని వొదులుకోవాలి.
బంధాల లోహ పరిష్వంగాల నుండి విముక్తం కావాలి.
ఈ రాతిరికి కాసింత ఇంధనం కావాలి.
మీ కొన్ని పదాలు చాన్నాళ్ళు గుర్తుంటాయి మహమూద్ గారూ. “వెదుకులాట
అన్నింటిలోకి గొప్ప ఉద్యమం.” నిజంకదూ అనిపించే ఇలాంటి వాక్యాలకోసం మళ్ళీ మళ్ళీ చదివాను. నిజంగానె గొప్ప కవిత. అభినందనలు
పాము కుబుసం విడిచినట్టు
అన్ని సందిగ్ధతలని వొదులుకోవాలి…బాగుంటుంది మీ kavithvam