కవిత్వం

నిద్ర

జూన్ 2014

నువ్వు నిద్రించక చాలా కాలమయ్యింది కదూ

ఒక శరీరం నీ మీద కప్పబడినప్పుడు
అలిసిపోయిన రెప్పల వెనుక
నువ్వెంత కాలం మెలుకువగా ఉంటావు

***

దోసిళ్ళతో వెలుగు పువ్వులను పట్టుకొని
కొన్ని నవ్వులను బాల్యం నుండి పిండుకొని
తెల్లని కడిగిన కళ్ళతో నువ్వు ప్రకాశిస్తూ

ఏదో ఒక దుప్పటి క్రింద కాదు
నువ్వు అపరిమితంగా ఆ చల్లని గాలిలా వ్యాపించి
వెన్నలవై రాత్రి మీద నిద్రించు

***

గాలి తాకిడికే తేరి చూచే కన్నులు
నిదురించేదేపుడు కలలు కనేదెపుడు

విడుస్తున్న శ్వాసలో నీది కానిది వదులుతూ
నీలో ఒక శూన్యాన్ని పాన్పుగా పరుచుకో

***

చివరిగా ఒక మాట
మనసుకు నిదుర రాదు
నువ్వే నేర్పాలి