డైరీ

ఒక మనం

అక్టోబర్ 2014

ఒకసారి సంభాషించడం కూడా కష్టమే మన ముఖాలు ఒకరికొకరు అలవాటు పడిపోయాక
పొద్దున్నే లేవడం
న్యూస్ పేపరుతోనో
నీలపు రంగున్న ఆకాశంతోనో
మనం మాట్లాడుకుంటాం
మనిద్దరం అనుకుంటూనే ఉంటాం బోల్డు చెప్పుకోవాలని కానీ తెరచిన కిటికీ రెక్కలమే అవుతాం ఎప్పుడో తెరుచుకుంటాం ఒకరికొకరం
ఎదురుపడుతున్నప్పుడల్లా నీ ముఖంలోకి నా ముఖం చొచ్చుకుపోవడం
అంతర్లీనంగా నీకేదో నేను చెప్పాలనుకోవడం నువ్వు నాతో…

అప్పుడు ఇలా ఉంటాం
hey
హా చెప్పు

అదీ…
ఏంటి?
సాయత్రం అలా నడుద్దామా మనం ఒకసారి
ఒక smiley
గుండెలో జీర నాలో

ఇదేంటిప్పుడు కొత్తగా
దూకుతున్న జలపాతం
ఒంటరి గది
గదంతా నిండిన వాక్యూమ్

తను ఒక పక్కన
రెండు కుర్చీలు
వాటి మీద కూర్చున్న కొంత గాలి

yes dear
ఇందాక ఏదో చెబుతున్నావు
రాత్రి ఎక్కడికెళ్ళావు?
ఎక్కడికీ లేదు…
బాల్కనీలో మొక్కలకు నీళ్ళు పోస్తున్నాను

బిగ్గరగా తన నవ్వు
.
.
.
.
ఎందుకంత నవ్వు
మొక్కలతో నువ్వు ….
అవును మొక్కలలో నేను
చేతులు కలుపుకున్నాం
ముచ్చట్లాడుకున్నాం
నీళ్ళు పోసుకున్నాం
నేను తనకు
తను నాకు
ఆకులు విదిలించి
feel of fragrance ఎంత బాగుందో

హ్మ్ ఇంకా ఏం మాట్లాడావు
మట్టీ
వేర్లు
కాంతి
అంతేనా…

ఇక
వానలో తడిసాం చాలాసేపు
నువ్వప్పటికే పడుకున్నావు నీలోకొద్దామంటే
నన్ను ఒంపుకుందామని చూసాను రాత్రిలో నక్షత్రాలుగా
చిక్కని చీకటిగా అద్దుకుందామని ఎంతసేపు చూసానో
కళ్ళు తెరలు తెరలుగా గడ్డకట్టడం
కలలను పారబోయడం నాలో నీలో

you stalker….
means?
your messing up with shit of thoughts

we are actually…

ఇక ఇప్పుడేమిటి
నువ్వూ
నేనూ
మనం ఇంకోరోజుతో..