కవిత్వం

ఒక పలకరింత

డిసెంబర్ 2014

నిన్ను పలకరించాలని ఆశగా వచ్చాను

ఇక్కడ నువ్వు లేవు

అలసిన దేహమొకటి తగిలించి వెళ్లావు
తొంగి చూస్తే లోపల నలిగిన మనసు

ఒకొక్క మడత విప్పుతుంటే
గాజు గది ఒకటి పగులుతున్న చప్పుడు

పారుతున్న నేను తప్ప
నా దగ్గర లేపనమేమీ లేదు పూయడానికి

***

ప్రేమగా ఆ గాయాలను తడమనివ్వు
నీతో కలిసి వర్షించడం తప్ప ఏమిచేయగలను

హృదయాలను ఇచ్చి పుచ్చుకోవడానికి
వేదన కంటే మధురమైన హేతువేది