కవిత్వం

సంవత్సరాంతమున

జనవరి 2015

సంద్రంలాంటి కాలంల
నేను, సంవత్సరాలు
చస్తూ పుడుతూ ఉన్నాం

రోజులను దులిపినప్పుడు
గుణించిన క్షణాలు
దుమ్ములో రాలిపోతున్నాయి

తరగని దూరాలకి
పెరుగుతున్న గీతల్ని
చెరుపుకొని పరిగెడుతున్నా

***

నిన్నగా మిగిలే ప్రతీ రోజులో
నన్ను కొంత కోల్పోకా తప్పదు

చిరిగిన జేబులో దాచిన ఆశలు
జారిపోతే ఎవరిని నిందించాలి

గతమే నిజం కనుక
గడవనిదే నేనీక్షణాన్ని నమ్మలేను

***

సంవత్సరాకి నాదొక విన్నపం

నువ్విలాగే ప్రవహిస్తూ ఉండు
నేను జీవించడానికి సరిపడే వేదన తోడుకుంటాను
నువ్వు మరలా వచ్చినపుడు
చచ్చిన దేహానికి క్రొత్త బట్టలు తీసుకురా

నీతోపాటుగా నేనూ ఆరిపోతూ
తిరిగి వెలగడమే నిత్యజీవం నాకు