ఏ భగీరధుడి ప్రయత్నానో
జారి,
ఏ కొండల గుండెల పైనో పారాడి,
ఏ చెలమల సాన్నిహిత్యానో పెరిగి,
ఒక్కొక మలుపులో
కదాచిత్ గా ఒక అద్భుత చిత్రమై,
స్వేచ్ఛా ప్రవాహమై సాగుతూ…
జడి వానై వచ్చిన
హర్షపు వడి నడకలు
తనువంతా ముసురును పట్టిస్తే,
వాగై, వంకై ,
ఆరాటమై, ఆవేగమై ముంచెత్తుతూ,
సుఖ శిఖరాలపైనుండి జలపాతపు హోరై
లోతులను చూసి,
సుఖించో, దుఃఖించో,
సుడిగుండాలలో తిరిగి,
మనసెండినపుడల్లా
క్రొత్త అర్ధాలకు యత్నిస్తూ,
ద్వీపాలకు తావిస్తూ,
కన్నీరై ఇంకుతూ…
గ్రీష్మానికీ,చలికోరల శిశిరాలకూ కుంగక
గుప్పెడు శరచ్చంద్రికలకూ,
ఆశై నవ్వే కొన్ని చినుకులకూ పొంగుతూ,
అన్ని గట్లను దాటి,
వెనుకకు పోలేక,
అర్ధాంతరంగానూ ఆగలేక,
నిరంతర ఆలోచనా ప్రవాహంతో
జీవిత ఋతుహేలకు సాక్షిగా,
కాల గర్భంలో అంతర్వాహినిగా
మన పయనం…!
జీవితాన్నీ, నది గమనాన్నీ ముడి వేస్తూ సాగిన కవిత. భావం చాలా బాగుంది. అభినందనలు!!!
“Life….. an incessant flow…crossing all ebbs and flows
River of memories ….ever outrun all geographical odds of life……”.గల గలా సాగిన మీ కవితా ప్రవాహానికి అందుకోండి నా అభినందన మాల .
కవిత చాల బాగుంది , కంగ్రాట్స్ విజయ్ బాబు గారు
నీహారిక
శ్రీ కావ్య , డేవిడ్ రాజు గారూ కృతజ్ఞతలు.
నీహారిక గారు, ధన్య వాదములు.
నదులన్నీ సాగరంలో కలవాల్సిందే అన్నట్లు జీవితపు సుఖాలు, దుక్ఖాలు జీవన అనుభూతులు మన బ్రతుకులోని సత్యాలే! మంచి ఘాఢ మైన కవిత!
శుభాకాంక్షలు!
Divakar
కవిత బాగుంది విజయ్ బాబు గారూ అభినందనలు
ధన్యవాదాలు నాగేశ్వర్ గారు
కంగ్రాట్స్ డియర్ విజయ్. అల్ ది బెస్ట్,