‘ జయశ్రీ నాయుడు ’ రచనలు

ఆలోచనలు మేల్కొన్న వేళ
ఒక వెలితి పలకరించింది
కలలు ఖాళీ చేసిన జాగా లాగ
మాటలపై అలిగిన మౌనం లాగ!

అనుభవాల్ని కొలుస్తున్న జీవితం
భావాల్న్ని మోస్తూన్న హృదయం
ఊహల మేడలు కట్టే మనసూ
ఇదో అంతరంగ మహరాజ మందిరం!

నాతో నేను చర్చిస్తున్నా
నాతో నేను స్నేహిస్తున్నా
నాతో నేను కోపిస్తున్నా
నాతో నేను ‘నా’కై ఎదురు చూస్తున్నా!

అనుకోని అతిధిలా నీవొచ్చిన వేళ
ఆ ఒక్క క్షణం కాలంలా కరిగింది!
ఊహలన్నీ తమను తామే తుడిచేసి
నీవిచ్చిన వెన్నెల్లో ఆత్మ సమర్పణమయ్యింది!

అర్థం అయిన వేదాంతమాపూర్తిగా »

 ష్… అతడొచ్చాడు..
నిశ్శబ్దం హెచ్చరించింది..
క్లిక్ క్లిక్… తలుపు తాళం పలికింది
అడుగుల చప్పుడుతో పాటు, బరువు ఊపిరి మోసుకొచ్చిన శబ్దం
నిశ్శబ్దాన్ని కలిపేసుకుంది 

పయనమెక్కడికో తెలుసన్న పాదం
ఆశల్ని పాడే హృదయం
ఆకాశంలో వున్న కలలూ
నేలమీద నిజాలు చేయాలన్న మొండితనం
ఆస్తులుగా మోసుకొచ్చాడు. 

స్వప్నాల పచ్చిక మీద
జివితేచ్చని సృష్టిస్తూ సాగుతున్న
నిశ్శబ్ద చిత్రకారుడు

నేస్తులుగా మలుచుకున్న వాళ్ళలో తన కలల్ని తురిమాడు
అంతా శుభమస్తే అయితే సమస్యేంటి
కాలానికీ కలతలకీ కన్నీళ్ళకీ కొదవేంటీ…
అన్నిటికీ ఆ నాలుగు గోడలూ మౌన సాక్షులు

కలత…
పూర్తిగా »