‘ మమత కొడిదెల ’ రచనలు

ఆమె
కల అవతలి అంచుకి
నన్ను లాక్కెళుతోంది.

“ఇప్పుడే కదా ఎదో ఒక మొదలంటూ అయ్యింది!”, అరిచాను కలవరపడుతూ
అలవాటయిన పరిసరాల్లోకి తిరిగివెళ్ళడానికి ప్రయత్నిస్తూ.

నా చెయ్యి వదిలేసిందామె.
కానీ, ఆమె చిరునవ్వు
కదలనివ్వదు నన్ను ఇసుమంతైనా.

విభ్రమంగా అడిగింది
“అక్కడేముందో నీకు తెలీదూ -
అంతా విరిగిన ఎముకలే”
(నాకు తెలుసు – కానీ, కానీ..
నాకున్నదల్లా అవే!)

ఆమె చిరునవ్వుతో నన్ను చూసింది మళ్ళీ
(ఓహ్! కట్టిపడేసే ఆ మందహాసం!!)

నాలో ఉప్పొంగుతున్న ఆశలకు
అచ్చెరువొందుతూ, మెల మెల్లగా
ఆమెకు నా చేయందించాను.

తామరపూలు నిండిన…
పూర్తిగా »

నల్లమట్టిలో
కరిగిపోతున్న
మెత్తని ఎర్ర గులాబీ రేకుల మధ్య
ఓ తల్లి పిచ్చుక
తియ్యని పాట ఈటెనొకదాన్ని
నా దిగుల్లలోకి విసిరి
అల్లంత దూరంలో
గుబురాకుల్లోని
తన చిట్టి పాపాయికోసం
ఇంకొక్క పురుగును
ముక్కున కరుచుకుని
తుర్రుమంది.

నాకన్రెప్పలపై
చివరి తడిలో
మెరిసాయి
వేయి ఇంధ్రధనుస్సులు.