ఆకుపచ్చని కాశ్మీరపు తివాచీ మీద మంజరి శరీరం వెల్లికిలా పడి ఉంది. పడక గదిలోకి ఉన్న కిటికీ పూర్తిగా తెరిచివుంది. టెలిఫోను కిందపడి ముక్కలయిపోయింది… అల్లంత దూరంలో పసుపుపచ్చని మందుబిళ్ళలు చెల్లాచెదురుగా పడి ఉన్నాయి.
మంజరి మరణానికి కారణమేమిటని కాదు నా ప్రశ్న. అసలిలాంటి అమానుషమైన ముగింపు జరగటం నాకిష్టం లేదు. తన సౌందర్య తీవ్రతతో దేశదేశాలను తపింపచేసిన మంజరి శరీరం, నిర్జీవంగా కాశ్మీరపు తివాచీ మీద పడి ఉండటంలో ఏదో అపశృతి ఉన్నదనిపించింది నాకు. ఆమె సంపాదించిన కీర్తి ప్రతిష్ఠలు, సిరిసంపదలు ఆమె నీ కొసకు తరుముకొచ్చాయనిపించింది.
అనన్యమైన ప్రతిభా సంపదలున్న వ్యక్తి మీద జీవితం ఏదో రూపంలో కసి తీర్చుకొంటుందంటారు.
మంజరి విషయంలోనూ…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్