వొక పచ్చని ఆకు చిర్నవ్వుతూ కనిపిస్తే సత్యశ్రీనివాస్! వొక మందారం సిగ్గుల్ని చెక్కుకున్నట్టు ఎర్రగా కనిపిస్తే సత్యశ్రీనివాస్! వొక మల్లియ స్వచ్ఛంగా నవ్వితే సత్య శ్రీనివాస్! వొక అడవిలోని చెట్ల మీద వెన్నెలో సూర్యుడో మెరుపై మెరిస్తే సత్యశ్రీనివాస్! వొక కవి జీవితంలో ప్రకృతి అంతగా ఎలా అల్లుకుపోయింది? ప్రకృతి నించి స్నేహితుల మధ్యకు ప్రవహిస్తున్నప్పుడు అతని భాష ఎలా మారుతుంది? అతని అక్షరాలు కొమ్మల మధ్య కోయిలలు ఎలా అవుతాయి? వినండి ఏమంటున్నాడో ఈ నడిచే పూల చెట్టు!
మీ కవిత్వంలో ప్రకృతి ఒక ప్రధాన పాత్రగా కనిపిస్తుంది. ఎందుకు?
చిన్నప్పటి నుండి ఇంట్లో పచ్చదనంతో వుండడం,మొక్కలు పెంచడం ఒక భాగం.ఇందతా…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్