రోడ్డు మీద కాలుతున్న రాతి వాసనతో
మనసు కూడా…
మౌనంగా ఆకుల తేమను హరిస్తూ
గొంతు పెగలనితనం…
ఆరిపోతున్న చెలమలోని తడి
దేహమంతా భారమౌతూ…
దోసిలిలో నిప్పుల కుంపటితో
గుండె మండుతూ…
కన్నులలో ఇగిరిపోతున్న నీటి పాయ
రెప్పలముందు వడగాడ్పు…
కలలన్నీ ధూళి కమ్ముకుంటు
చినిగిన తెర పైకి లేస్తూ…
చాలా బాగుంది.
ఇమేజరీ పండింది వర్మాజీ..మంచి కవిత
Raathi vaasana.koththa padabhandham.kavitha chalaza baa gundi.
ఎండాకాలమే తట్టుకోలేక బూడిదైపోయేలా ఉంది మీ కవితా వేడికి
మీదైన శైలిలో బహు బాగు బాగు (వేడి వేడి)
రమాసుందరి, వాసుదేవ్జీ, నాగరాజు రామస్వామి, పద్మార్పిత గారు ధన్యవాదాలు..