కొండ వాలుపై నిల్చుని
ఆకాశంకేసి చూస్తున్న
నిరాధార జీవితమ్మీద
ఒక వానపూల తీగొచ్చిపడ్డట్లు
ఎక్కడి నుంచో
గొప్ప పరిమళభరిత
కవిత్వమొకటి
నిలువెల్లా కురుస్తూ-
నిర్వికార
నిరాకార
బాంధవ్యమొకటి
కళ్లే చేతులై చుట్టేస్తూ
హృదయం
బయటెవరో అవిశ్రాంతంగా
తడుతున్న చప్పుడు
హృదయం లోపల
ఎవరో అకస్మాత్తుగా
దుమికిన చప్పుడు
ఎక్కడున్నాయిన్నాళ్లూ!
పదాల్లో
కళ్లముందుండీ స్పృశించలేని
తుమ్మెద రెక్కల విన్యాసం
పాదాల్లో
అడవి లతలు పెనవేసుకుని
ఎదిగిన అల్లిబిల్లి అలుపులేనితనం
ఎక్కడినించొచ్చాయివన్నీ
జీవన కిరణాలు
కళ్లు మిరుమిట్లు గొల్పుతూన్నా
రెప్పపాటు విశ్రమించలేని
అవిశ్రాంత హృదయానికి
అనుభూతి వరాన్ని
ప్రసాదించడానికి
ఒక కవిత్వం-
కొన్ని పదాలు- కొన్ని పాదాలు-
పర్వత సానువుల కొసల్లో
నిరాధార ఆకాశమ్మీంచి
అకస్మాత్తుగా రాలిపడ్డ
ఒక వెన్నెల పుష్పం
రెండు చేతులూ సాచి
ప్రార్థించే పెదవుల్ని
తెల్లవార్లూ మంత్రమై
కలిపేటందుకు
అయినా
కళ్లని విస్మరించినందుకు
మూతవెయ్యనివ్వని
వీడ్కోలు చూపు
మనసు చివర మాటలు నిర్దయగా బద్దలు చేసిన నిశ్శబ్దపు చూపు
వెంబడించే
పదాల వెనుక
పాదాల వెనుక
ఈ క్షణాన దు:ఖమై కుదుపుతున్న
కవిత్వం వెనుక
కళ్ల ముందుండీ స్పృశించలేని/తుమ్మెదరెక్కల విన్యాసం…
నిరాధార ఆకాశమ్మీంచి/అకస్మాత్తుగా రాలిపడ్డ/ఒక వెన్నెలపుష్పం…
బాగుంది బాగుంది. నిజానికి ఈ సారి అన్ని కవితలూ బాగున్నందుకు
సంపాదకుల్ని అభినందించాలి.
నిరాధార జీవితమ్మీద
ఒక వానపూల తీగొచ్చిపడ్డట్లు
ఎక్కడి నుంచో
గొప్ప పరిమళభరిత
కవిత్వమొకటి
నిలువెల్లా కురుస్తూ- claps…clapsss
గీత గారూ!
మీ కవిత బాగుందనే నేను నిజంగా mean చేశాను.Congrats to you.
మొదట చేసిన వ్యాఖ్యలో యెలాంటి దురుద్దేశం లేదు. దయ చేసి నన్ను నమ్మండి.
గీత గారు మీ కవిత ఆంధ్ర జ్యోతిలో చదివాను మీ మెయిల్ అడ్రెస్స్ లేక ఇలా రెండు తెలుగు మాట్లాడే ప్రాంతాలు విడిపోతే అంత బాధ పడవలసిన అవసరం లేదు . ప్రజాస్వామ్య రచయిత్రులుగా ఈ పరిణామాన్ని తప్పక ఆహ్వానించాలి
కవితను చదివి మీ అభిప్రాయాన్ని పెట్టినందుకు అందరికీ కృతజ్ఞతలు.
ఎలనాగ గారూ! మీ వ్యాఖ్య నిజం కాదని ఎవరు అన్నారు?
మురళీ! ఆ కవితలో ప్రాంతాలు విడిపోయినందుకు నా స్వీయ బాధ కాదది. ఇలాంటి పరిణామాలు వచ్చినపుడు ఎటూ దిక్కు తోచని ఒక సామాన్యుడి అంతర్గత సంఘర్షణ.
సమాజపు పరిణామాలు ప్రజాస్వామికమైనా, అప్రజాస్వామికమైనా వ్యక్తుల మానసిక సంఘర్షణని ఎవరూ పట్టించుకోనితనం నించి వచ్చిన కవిత అది.
రచయితలు ఫలానావి మాత్రమే రాయాలి అని గిరిగీసుకోవడం ప్రజాస్వామికం కాదు మురళీ!
ఏదేమైనా ఆ కవిత గురించి చర్చించేందుకు ఇది ప్రదేశం కాదు-
నా ఈ మెయిలు- kgeetamadhavi@gmail.com
baagumdi, giita gaarU. abhinandanalu.
-ఆర్.దమయంతి
గీత గారు.నేను మీకు గుర్తున్నానా? నేను పోరపడక పోతే జగ్గంపేట లో మీ ఇంటికి వస్తూ ఉండేవాడిని.మొట్టమొదటి సారిగా మీ కవిత “నేను ఋతువునైన వేళ” ని ఆంధ్ర భూమి వారపత్రిక లో చదివి మీ
అభిమానినయ్యాను.మా వూరికి ఇంత దగ్గరలో ఒక కవయిత్రి వున్నందుకు ఆనందాశ్చర్యాలతో సంతోషం ఆపుకోలేక ఓ ఉత్తరం రాసాను. అందులోని శైలి మీకు నచ్చి “తెలుగు భాష మీద మంచి పట్టున్నట్టు కనిపిస్తోంది.కవిత్వం రాయొచ్చుగా?”అని మీరు జవాబిచ్చారు.అతఃపూర్వం రాయడం అలవాటే గాని అప్పటికి నన్నలా ప్రోత్సహించినవారులేరు.మీ మాటే దీవెన అనుకోని సాహితి సుక్షేత్రం లోకి అడుగుపెట్టాను.అప్పటికి ఇంటర్ చదువుతున్న నాకు పదిమందిలో మాట్లాడడమంటే తగని భయం. (అప్పుదేమిటి ఇప్పుడు కూడాను) ఆ తర్వాత మీ పెళ్ళిలో మీరు నన్ను మీ
శ్రీవారికి,స్నేహితులకి,బంధువులకి నన్ను పరిచయం చెయ్యడం మర్చిపోలేను. మీరు నాపైన చూపించిన సోదరవాత్సల్యాన్ని నేను ఎప్పటికి మర్చిపోలేను.అయితే కాల ప్రవాహంలో జగ్గంపేట నుండి మీరు వెళ్ళిపోవడం వల్ల మీ గురించి తెలియక పోవడంవల్ల జీవన ప్రయాణంలో మీ
గురించి తెలుసు కోలేకపోయాను మళ్లీ ఇన్నాళ్ళకి 14-02-2016 నాటి ఆంధ్రజ్యోతి ఆదివారం ప్రత్యెక సంచికలో మీ కవిత చదివి ఉద్వేగాన్నాపుకోలేకపోయాను.వెంటనే అలవాటు లేకపోయినా (ఈ రూపంలో ) ఈ వుత్తరం రాస్తున్నాను .ఈ మెయిల్ మీకు తప్పక చేరాలని ఆకాంక్షిస్తున్నాను.
ముందేచెప్పినట్టు నేను పొరపాటు పడకపోతే మీరు సోదరి కే.గీత గారు,జగ్గంపేట వాస్తవ్యులే అయ్యివుందాలని మనఃపూర్వకంగా దైవాన్ని ప్రార్ధిస్తూ…,
వినమ్రతతో-
డి.శ్రీనివాసు
ధన్యవాదములు
గీత గారు
నేను మీకు గుర్తున్నానా?నేను పొరపడకపోతే మీరు జగ్గంపేట లో ఉండేటప్పుడు ఆంధ్రజ్యోతి వారపత్రిక లో ప్రచురిత మైన “నేను రుతువునైన వేళ”కవిత చదివి మీ అభిమానినయ్యాను. మా వూరికి దగ్గరలోనే ఇంత గొప్ప కవయిత్రి వుండడం ఆశ్చర్యానందాలు కలిగించి వెంటనే మీకు వుత్తరం రాసాను. వుత్తరం చదివి “తెలుగు భాష మీద మంచి పట్టున్నట్టుంది. కవిత్వం రాయకూడదూ?” అని మీరు ప్రోత్సహించడం నేను మరవలేను.
మీ పెళ్ళిలో మీ శ్రీవారికి,బంధువులకి,స్నేహితులకి నన్ను పరిచయం చెయ్యడం,”నిరాశ నిర్జీవానికి,ఆశ చైతన్యానికి ప్రతీకలు.” అని మీరు నా ఆటోగ్రాఫ్ బుక్ లో రాసిన ఆశీర్వచనం నేనెప్పటికీ మర్చిపోలేను. జీవన గమనంలో మనం దూరమైనా మీరు నా మీద చూపిన సోదరవాత్సల్యం గుర్తుండిపోయింది.మీరు జగ్గంపేట నుంచి వెళ్లి పోయారని తెలిసి, మీ చిరునామా కోసం పత్రికల్లో మీ రచనల కోసం వెదికి, చివరికి “యధా కాష్టంచ కాష్టంచ, సమయెతామ్ మహొదధౌ సమత్వచ వ్యపెయెతామ్ తధ్వద్భూత సమాగమం,”అనే శ్లోకాన్ని తల్చుకుని ఉంటున్నాను.కాని మొన్న ఆదివారం ఆంధ్ర జ్యోతి పత్రికలోని మీ కవిత పేరు చూసి,మీరు సోదరి k.geeta గారే కావాలని నేను పొరపాటు పడి ఉండకూడదని ఆశిస్తూ.
మీ సోదరుడు
D.శ్రీనివాసు
గీత గారూ!
నేను మీకు గుర్తున్నానా? నేను పోరపడకపోతే మీరు జగ్గంపేట లో ఉండేటప్పుడు ఆంధ్రజ్యోతి వారపత్రికలో వచ్చిన “నేను రుతువునైన వేళ”కవిత చదివి మీ అభిమానినయ్యాను. మా వూరికి దగ్గరలోనే ఇంత గొప్ప రచయిత్రి ఉండడం ఆశ్చర్యం ఆనందం కలిగి వెంటనే మీకు ఉత్తరం రాసాను. అది చదివి ” తెలుగు భాషలో మంచి పట్టున్నట్టుంది.కవిత్వం రాయకూడదూ?” అని మీరు ప్రోత్సహించడం నాకో అద్భుతం.
మీ పెళ్ళిలో నన్ను మీ శ్రీవారికి,మీ బంధువులకి,స్నేహితులకి పరిచయం చేయడం,”నిరాశ నిర్జీవానికి,ఆశ చైతన్యానికి ప్రతీకలు.”అంటూ నా ఆటోగ్రాఫ్ బుక్ లో రాసిన ఆశీర్వాదాన్ని ఎప్పటికీ మరువలేను. జీవన గమనం లో మనం దూరమైనా మీరు నా మీద చూపిన సోదర వాత్సల్యాన్ని ఎప్పటికీ గుర్తుంచుకుంటాను. మీరు జగ్గంపేట నుండి వెళ్లి పోయారని తెలిసి,మీ చిరునామా కోసం,పత్రికల్లో మీ