ఆమె ఆకుపచ్చ గీతమై
అడవి గుండెల్లో ఒదుగుదామనుకుంది.
వాన చినుకులా
సముద్రమంత ప్రేమలో కరుగుదామనుకుంది.
ఆకాశమై అతను కవ్విస్తే
చుక్కలా చెక్కిలిని ముద్దాడుదామనుకుంది.
అతడు
అడవి కాడు
వసంతం.
సముద్రమూ కాదు
ప్రవాహం.
ఆకాశమైనా అయి ఉంటే
నక్షత్రమై నేల రాలేది కాదేమో!
మానస గారు,
అతడు అడవీ కాదు, సముద్రమూ కాదు, ఆకాశమూ కాదు
పచ్చగా వచ్చిపోయే వసంతంలా, ఆగని ప్రవాహంలా, అందని ఆకాశంలా ఎవరతను? కవిత్వమా?
అయినా అనుకుంటాం గానీ ఆకాశమ్మీదేముంది? వట్టి శూన్యం. ఉన్నదంతా భూమ్మీదే కదా!
బాగుంది మీ కవిత.
రచితా రెడ్డి
ఎంత ఆకర్షణను వెంట తెచ్చినా – వసంతంలా వచ్చి పోయే వాణ్ణీ,
)
ఎంత హుషారు పరుగులెట్టినా…దారులు మార్చుకునే ప్రవాహాన్నీ,
ఆమె ఎవ్వరైనా,బహుశా ఇష్టపడదేమోనండీ!
ఇక అతనెవరంటే – ఆమె నుదుటి గీతల్లో తేలిన రూపమే
)
ఆకాశంలో ఏముందనేశారేంటండీ..? కలల లోకాలన్నీ అక్కడే ఉంటాయ్!
Thank you for your response.
కవిత బావుందండి! పాపం మీ ‘ఆమె ‘ నక్షత్రమై నేల రాలిన తరువాత జాలి చూపక ఏమి చేస్తాం!
బాగుంది
మానసా,
కవిత చదవగానే ఆ తక్షణం బాగుంది అనుకున్నా. కాని, మళ్ళీ మళ్ళీ చదివినప్పుడు అర్థం కాలేదనిపించింది. నేను ఈ మధ్య ఎక్కువ కవిత్వం ‘మూడ్’లో లేననుకోండి! కాని, మీ కవిత మామూలుగా నాకు అర్థమవుతుంది చదవగానే!
ముఖ్యంగా- ఈ కింది రెండు లైన్ల మధ్య ఎదో గందరగోళం వుంది. ఆకాశాన్ని అతనికి అప్పజేప్పేసారు కదా, మళ్ళీ ఆమె?! (ఏమో! మరీ ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నానా?!)
ఆకాశమై అతను కవ్విస్తే
చుక్కలా చెక్కిలిని ముద్దాడుదామనుకుంది.
ఆకాశమైనా అయి ఉంటే
నక్షత్రమై నేల రాలేది కాదేమో!
సూపర్! చాలా బాగా రాసారు.
నాకూ అఫ్సర్ గారికొచ్చిన అనుమానమే వచ్చింది. అతనికీ, ఆమెకీ, ఇద్దరికీ ఆకాశం పోలిక కొంత గందరగోళంగా ఉంది.
అతడు అడవీ, సముద్రమూ, ఆకాశమూ ఏదీ కాదని చెప్పడమే ఈ కవిత భావం అనుకుంటా.
“ఆకాశమై అతను కవ్విస్తే
చుక్కలా చెక్కిలిని ముద్దాడుదామనుకుంది.”
“ఆకాశమైనా అయి ఉంటే
నక్షత్రమై నేల రాలేది కాదేమో!”
అతడు ఆకాశమై కవ్విస్తే తను చెక్కిలి మీద చుక్క అవుదామనుకుంది.
కానీ అతడు ఆకాశం కాదు గనక నేల రాలింది అనే context లో రాసారేమో!?
Thank you all for your kind responses and Thank you Venkat for explaining the soul of the poem.
- Regards,
చాలా బాగుందండి.