‘ భాస్కర్ కొండ్రెడ్డి ’ రచనలు

మాట్లాడుకోవాలి మనం
సౌష్టవాల సంకీర్ణతలను
బద్దలైన అద్దాలపై కూర్చొని
అర్థాలు లేకపోయినా
అదేపనిగా మాట్లాడుకోవాలి మనం.

ఏదీ మొదలు కాని చోటకూడా
అప్పటికే కొన్ని పూర్తయ్యే వుంటాయని,
సమస్తం సర్వనాశనమయిన చోటకూడా
తలలెత్తే చివుర్లుంటాయని
తెలుసుకోవాలి మనం.

కప్పుకున్న కవి తోళ్లు విప్పుకొని,
దిగ్భ్రమ దేహ దుఃఖాన్ని ఆస్వాదించాకన్నా,
విషమ గందరగోళ
సాహీతీ నిషా గరళాలు
పూర్తిగా దిగిపోయాకన్నా
తేడా తెలుసుకోవాలి మనం

కవిగా ఎదగడానికి,
కవిత్వంగా మారడానికి మధ్య.

ఎప్పటిలాగానే
అతను చెబుతూనే వున్నాడు.

అలా వదులుకుంటూ పోతున్నావ్, ఒక్కోక్కరిని.
మునిగిపోతున్నప్పుడు, చేయందించేవారు
దొరకరేమో, మరి నీకు మిత్రమా!
అంటూ హెచ్చరించాడో ఆప్తుడు.

కాస్తంత విరక్తితో కూడిన చిరునవ్వుని వదులుకుంటూ,
కూడదీసుకున్న పదాలను
వదిలేస్తు పెదాల చివరలనుండి,
ఇలా అంటానిక.

ఇంకాస్తా కూరుకొని పోలేక, పట్టుకున్న బరువులతో
ఇంకా లోతుల్లోకి వెళ్లలేక, కట్టుకున్న బంధాలతో
ఒక్కోక్కటి వదిలేసుకుంటున్నాను, తండ్రీ, ఇక.
పైకి తేలే మార్గాలు వెతుక్కుంటూ.

భవసాగర జలాల పై మనుషులుగా మిగలాలంటే,
తృణప్రాయంగా వదులుకోల్సిందే కదా, అన్నింటిని.
ఇంకేమీ దాచుకోకుండా,. లోపలి లోగిల్లలోన.

తేలికపడితే కాని తేలలేం కదా మరి.

1
పరిచయం కాని, ఒక సమయం కోసం,
కలలకనడానికి చాలా కాలంముందటే,.
ఒకానొక ఆదిమ అవలక్షణం,.
చిగురులేయడం మొదలుపెట్టినట్లుంది.

2
ఒక్కొక్క అక్షరాన్ని రాసుకుంటూ పోతున్నప్పుడు,
ఎవరో నన్ను, తడుతున్నట్లు,తడుముతున్నట్లు
ఎడతెగని అనుభూతి అవస్థ
ఎక్కడెక్కడినుంచో చీల్చుకొస్తూ,.

3
దృశ్యాలు,దృశ్యాలు విడిపోతున్న జీవితాన్ని,
అక్షరాలతో కుడుతున్నకొద్ది,
చిరుగు పెరిగి, చిరాకు పుడుతున్నట్లు,
పూర్తిగా ఓ లోయై కూరుకుపోతున్నట్లు.

4
నిజానికిది సందర్బం కాదు,
అక్షరాలకో, వాక్యాలకో, రాత్రులకో
అలా, అంకితమైపోవడానికి.
కాని ఎందుకో వాటికోసమే,
సమయం కాలిపోతుంటుంది, ఇలా కాలుస్తూ.

కొట్టి, తిట్టి హత్తుకొని ఏడుస్తుంది,
మా ఆవిడ మహా ఖిలాడి..

***

బంధాలన్నీ సమాంతరాలే,
అన్నిట్ని ఖండించే తిర్యగ్రేఖ, మా ఆవిడ..

***

సమాజానికి తానో అబల,..
నాకే, మా ఆవిడ మహాబల..

***

ఒక్కమాట – పది సమాధానాలు,
అందులో స్పెషలిస్ట్,.మా ఆవిడ,.

***

కణకణమంటూ గరిటె చప్పుళ్లు,
వంటిట్లో మా ఆవిడ ఆడధీర,.

***

ఉరుముల మెరుపుల వడగండ్లవానే,
కన్నెర్రచేస్తే, మా ఆవిడ,.

1
చాలాసార్లు చిరాకనిపిస్తుంది,
తాళింపులోకి కూరలా,
ఒక్కో నిజానికి, కొన్ని అబద్దాలను
అలవోకగా కలుపుతున్నప్పుడు.

2
కొన్ని సార్లు మనసు తెల్లబోతుంది,
లోపలంతంత పెట్టుకొని,
ఎదుటోడే ప్రపంచమన్నట్లు
ముఖానికి ఓ ముసుగు తగిలించుకొని,
అదేపనిగా ముచ్చట్లాడుతున్నప్పుడు.

3
ఎప్పుడైన విచిత్రమనిపిస్తుంది
పిసురంత ఆపేక్షకు తట్టుకోలేక
దేన్నో పగలుగొట్టుకొని
మాటల ప్రవాహం దూకినప్పుడో,
కనుల కింద, ఓ పల్చటి కన్నీటి తెర
రెపరెపలాడుతున్నప్పుడో,.

4
అప్పుడప్పుడు అబ్బురమనిపిస్తుంది
మనసు లోతుల్లోకి వేసిన గాలానికి,
ఎప్పుడెప్పుడో జారిపోయిన భావాలు కొన్ని,
అనుకోకుండా…
పూర్తిగా »