‘ ముకుంద రామారావు ’ రచనలు

ప్రపంచవ్యాప్తంగా
కుక్కలెన్ని లేవు
ఏ కుక్క ఎక్కడికి చేరుతుందో
ఎవరికి ఎరుక
నేనూ అంతే
ఎక్కడో చైనా సంతతి నాది
అమ్మను చూసిన జ్ఞాపకం తప్ప
నాన్నెవరో నాకు తెలియదు
చల్లటి పచ్చిక ప్రాంతంలో పెంచి
ఎవరో నన్ను పెంచుకుందా మంటే
వారికి ఎందుకిచ్చారో కూడా తెలియదు

అయితేనేం వారిది
గొప్ప ఇల్లు
నాకు ప్రత్యేకమైన తిండి వైద్యంతో
వారు నన్ను ప్రేమగా చూసుకున్నారు
బయట వాతావరణం ఎలా ఉన్నా
క్రమం తప్పకుండా నన్ను షికారుకు తీసుకుపోయేవారు
బయటకు…
పూర్తిగా »

అతనినీ ఆమెనీ
వారి పెంపుడు కుక్క చూస్తూనే ఉంది

ఎప్పటినుంచో వారు
ఒకరి మీద ఒకరు అరుచుకుంటూనే ఉన్నారు

వారిలో ఎవరు ముందు మొదలెట్టారో
ఏ కారణంతో మొదలయిందో
ఇద్దర్లో ఎవరికీ తెలియదు ఎప్పుడూ
తెలిసినా ఎవరూ ఒప్పుకోరు

విసిగిపోయి ఆమెకు ఆపేయాలనున్నా
అతను రెచ్చిపోతాడని అనుమానం

అతనికీ ఎక్కడో ఆగిపోదామని ఉన్నా
అలుసై పోతాడన్న భయం

ప్రపంచాన్ని రెండు భాగాలుగా చేసుకుని
ఒక ప్రపంచం నుండి అతను
మరో ప్రపంచం నుండి ఆమె
శబ్దాల్ని నిశ్శాబ్దాల్నీ
విసుగులేకుండా విసురుకుంటూనే ఉన్నారు

చూసి చూసి
వారిద్దరి మధ్యకూ పోయిపూర్తిగా »

అడవిలోని చెట్టులా
కొమ్మమీద పూవులా
నేను

అయినా రాత్రిలా
ఏకాంతంలోకి నిన్ను నెట్టలేను
ఏకాంతాన్ని నీతో పంచుకోనూలేను

అది నీకోసమో నాకోసమో
ఆనందమో విషాదమో
నాకూ తెలీదు

నాకు నేనుగా
నాలో సంలీనమై
ఏకాంతమైపోతాను
ఒద్దొద్దు
నువ్వందులో భాగంకావద్దు

నా ఏకాంతం నాది
నీ ఏకాంతం నీది
ఏకాంతాన్ని ఎవరు పంచుకోగలరు చెప్పు

కవిత్వానికీ వయసు వేడికీ ఎంతో  కొంత చుట్టరికం వుండే వుంటుంది. చాలా మంది కవిత్వం అనగానే కాలేజీరోజుల కుర్రకారులోకి వెళ్లిపోతారు. కానీ, వొక కవి లేటు వయసులో ఘాటుగా కవిత్వ ప్రేమలో పడితే…! కవిత్వ సహజమైన ఆవేశ తీవ్రతా, నెమ్మదిగా నిదానిస్తున్న వ్యక్తిత్వ సమతౌల్యమూ వొక చిత్రమయిన రేఖ దగ్గిర కలిసిన  ఉదాత్తమయిన సన్నివేశం ఏదో కనిపిస్తుంది. అంటే, ఆవేశతీవ్రత తగ్గిపోతుందని  కాదు…చెప్పాల్సిన విషయంలో చెప్పే విధానంలో వొక ఆనుభవికమైన సొగసేదో కనిపిస్తుంది. ముకుంద రామారావు గారి కవిత్వంలో వాక్యాలు మళ్ళీ మళ్ళీ చదివినప్పుడల్లా అలా అనిపిస్తుంది.

స్నేహితుల హృదయాల్లోకి  ‘వలస’ వెళ్ళే మందహాసం. ప్రతిక్షణమొకమజిలీగా మలుచుకునే శాంత కెరటం…ముకుందరామారావు.

తక్కువ రాస్తూ తక్కువ మాట్లాడుతూ…
పూర్తిగా »

నాముందు మోకరిల్లి
పైకి చేరాలనో
కిందికి పోవాలనో
ఎవరో ఒకరి
ఎదురు చూపులే

తయారై వచ్చాక
ఎవరికి వారు నమ్మకంతో
నాకు బందీలవుతారు

ఎలా కావాలంటే అలా
తీరికలేకుండా చేరుస్తూనే ఉన్నా
హఠాత్తుగా ఎక్కడో ఆగిపోతే
సరిహద్దుల్లో ఉండని సహనం

ఎవరు నానుండి విడిపిస్తారో
ఎపుడు బయటపడతారో
ఎవరి ప్రయత్నాలు ఏపాటివో

బయటపడ్డాక వెంటనే
నిర్జీవమైన మొహాలు
నిర్లిప్తమైన గుంపులో కలిసిపోతాయి

అయితేనేం
ఎప్పట్లానే మళ్లీ నాముందు
అదే ఆబగా

*
ఏకాంతమది
అడవిలోని చెట్టులా
కొమ్మమీద పూవులా
…
పూర్తిగా »