‘ రాళ్ళబండి శశిశ్రీ ’ రచనలు

గడిచిపోని ఈ క్షణం

ఏమీ చెప్పకుండానే వదిలి వెళ్ళిపోతుంది
చేయిపట్టుకు నడుస్తున్న స్నేహం
కోల్పోయిన ప్రతిసారి కనిపిస్తుంది
చీలిపోయి వెళ్తున్న ఆ నీడ
ఆ లోపలి శత్రువు వెంటే

సంయమనపు మొహమాటం!
ఒక్క అడుగునీ అదిలించలేక
కురిసిన నిప్పులకు సమధానం
పారడాక్సికల్ పెదవుల పైన
మెరిసిన ఓ చిరునవ్వు

తెలియదు అపరాధము!
వెలివేతలో వెక్కుతూ
తేల్చని క్షణాలను బతిమాలుకుంటూ
ఆశలేని చోట ముగియని నిరీక్షణ
ముసురుకునే గుబులు దుఃఖమై

గుండె సంకోచంలో నిద్రపోతోంది ఈ క్షణం
గూటి చీకటిలో గుంజాటనలో…


పూర్తిగా »

నీది కాదు!

ప్రియాలు అప్రియాలు
సృష్టించే గాలి అద్దంలో
ఆపాదమస్తకమూ మారిపోయిన
ప్రతిబింబం నీది కాదు!

ప్రేమలూ కోపాలకి
ఎటో ఒకవైైపు ఎగిరిపోయి
రాలిపోయే మనసు పొరలు!
నిజాలనుండి దొర్లిపోయిన పదాలలో
ఉనికి నీది కాదు!

దూరం దగ్గర అని
భ్రమలు గీసిన రేఖల్లో
జ్యామితి తెలియని అనుభూతుల్లో
బంధం నీది కాదు!

ఎక్కువని తక్కువని
ఎగిరిన ఎత్తుల్లో జారిన పల్లాల్లో
మజిలీని మరిచిపోయిన
ప్రయాణం నీది కాదు!

జననాలు మరణాల ఫలితమై
కదిలిపోయే నమ్మకాల బాటల్లో
కాలానికి చిక్కిన అవధుల్లో
జీవితం నీది కాదు!


పూర్తిగా »

నువ్వూ, నేనూ, ప్రపంచం.

విక్షేపణ పొందిన రంగుల
ఇంద్రధనుస్సు ఒక అనిశ్చితం-
రంగులన్నీ చెదరిపోయి
మిగిలిన తెల్లటి స్ఫటికం
అభావంలా గోచరించే సత్యం-

సమాంతర రేఖలకో
ఖండన బిందువునేర్పరచాలని
అనుకోవడం ఓ పిచ్చితనమే
విస్తృతమై ఆవరించిన విశ్వంలో
కలవని దారులెపుడూ
తెరవబడే ఉంటాయి-

అంతరమార్గాల అవలోకనాలలో
ఏర్పడే దిక్కులన్నీ
విభేదించిన మనసులై
ప్రయాణిస్తాయి-

భావనల ప్రస్తారాలలో
సంభవించే కలయికలలో
నువ్వూ- నేనూ- ఈ ప్రపంచం
ఎవరికి వారే వేరువేరై!


పూర్తిగా »

ఒక పర్యాయపదం

జనారణ్యంలో దారితప్పకుండా
మసలుకునే మెళుకువ తనది
కళ్ళజోడు పెట్టుకున్నంత స్పష్టంగా
సమాజాన్ని ద్యోతకం చేసుకుంటాడుబంధాల సాపేక్ష సిద్ధంతాన్ని నిర్వచిస్తాడో
మనుషుల మనోవికారాల్ని ఎక్సెరే తీస్తాడో..
అవగాహనతో దారిని
పరచుకుంటాడుఒంటరితనాన్నే కోరుకుంటాడు
పలకరింతలకై పరితపిస్తాడు

ఉక్కబోత భరించలేనంటాడు
పోయి పోయి ఊబిలోకి ఫటాలున దూకుతాడు

విరాగినంటాడు
ప్రేమ సంకెళ్ళకు బద్ధుడౌతాడు

ఒక ద్వైదీ భావం
ఒక లొంగుబాటు
ఒక బలహీనత
కోల్పోని సున్నితత్వంలో
గుండెపై చేయివేసుకొని
తనని తాను తడుముకుంటాడు అలా…
నిగూఢమైన భావగాఢతను
అలంకరించుకున్న అత్మగా-

***

అనేకమై, అంతర్లీనమైన
గుణ…
పూర్తిగా »