‘ విశ్వనాథ్ ’ రచనలు

నన్నొక ప్రతిభామూర్తిగా చిత్రించడానికి
అంతా సిద్ధం అయిన తరుణంలో
నేను కప్పెట్టిన అజ్ఞానం మాటల రూపంలో
నోటంటే ఉండి నన్ను వెనకేసుకొస్తుంది

పూర్తిగా »

నిర్లక్ష్యంగా అతను ఒడ్డుకి విసిరేసిన ఆల్చిప్పలు ఏరుకుని
ఇసకలో ఆటలకొచ్చిన పిల్లలకి అమ్ముకుంటుంటాను

ఆకలేసినప్పుడు పక్షినై
చేపలు రెండు ముక్కున కరుచుకుని
తీరానికి ఎగురుకుంటూ వచ్చేస్తుంటాను

ఆకాశం అతని మీదకి వంగి చెప్పిన ఊసులేవో
కెరటాల హోరులో గుసగుసలుగానో,
వికటాట్టహాసంగానో వినిపించినప్పుడు
రహస్యమేదో చేతికి చిక్కినట్టు సంబరపడిపోతుంటాను

పున్నమినై పైకెగసినప్పుడు
ఆవలి తీరాన అంతులేని ఖండాలతోనూ,
అందమైన వనాలతోనూ సరసాలాడుతూంటే
అసూయతో కృశించిపోతుంటాను

అతని వైశాల్యాన్ని కొలుద్దామని
నావనై లోపలికి పోయినప్పుడు
తుఫానులో చిక్కుకుని అల్లాడిపోతుంటాను

నదినై అతనిలోపలికి చొచ్చుకుపోవాలని,
అతని దాహం తీర్చాలనీ ఆరాటపడుతుంటాను కాని,
…
పూర్తిగా »