‘ గాజుల శ్రీధర్ ’ రచనలు

పలుగురాళ్ళల్లో నలగాల్సిన నా బాల్యపు పూలచెండును
ఒడుపుగా బడిగంటకు ముడివేస్తివి.
దారపుకండెలకు చుట్టుకోవాల్సిన నా కంటిచూపును
పుస్తకాల పేజీలకు అతికిస్తివి.

టైఫాయిడ్ కొలిమిలో తల్లడిల్లిన నా తనువును
తట్టుబొంతల్లో చుట్టి నిండు మట్టి కుండవై
నా గుండెలపై చల్లగా పగిలిపోతివి.
అర్ధరాతిరి అక్షరాలపై వాలిపోయిన నా రెప్పలపై
వెచ్చని పట్టు దుప్పటివై పరుచుకుంటివి.

అలుకు పిడచగా.. గాలింపు గిన్నెగా..
ఇంటి గడపలపై ఎర్రని జాజువై..
ఇడుపులపై తెగిపడ్డ సీతాకోకచిలుకల రెక్కవై..
పొట్టుపొయ్యికాడ నల్లని పేలికల మసిబట్టవై
జొన్నరొట్టెలబుట్టవై.. కందిలికి అంటిన మరకవై..
మా చూపు కాయని కన్నులముందు
…
పూర్తిగా »

చిమ్మని చీకట్లు కమ్ముకున్న రాత్రి
కనురెప్పలపై వాలుతున్న నల్లని మేఘాల్ని
చీల్చుతూ నిర్ధాక్షిణ్యంగా సుధీర్ఘ గ్రీష్మపు పగలు
తెల్లని మంచు ముత్యాల వాన కురిసే రాత్రి జాముల్లో సైతం
ఎర్రని చింత నిప్పుల్లా మండుతూ కన్నులు
చిక్కని నిదుర
ఎండిన చేదబావిలొ జారిన బొక్కెన
దప్పిగొన్న దేహాన్ని గిరగిరా తిప్పి
పగిలిన కలను గోడకేసి విసురుతాను
బురదమట్టిలొ చిందులేసిన
గీతమెదైనా విందామని
గాయపడినదైనా ఓ మువ్వ తగిలితే
రెప్పలపై చల్లగా అద్దుకుందామని
కనుచెలిమల్లోని ఆగాధ నిధిని తవ్వుకుంటానా
ఏదీ ….?
ఏ ఒక్క మంచు…
పూర్తిగా »