ఆవలి తీరం

వరంగల్‌లో ఇంజనీరింగ్ చదివేరోజుల్లో రాయడం మొదలు పెట్టాను. ఆంధ్రపత్రిక, ఆంధ్రజ్యోతి, జ్యోతి పత్రికల్లో నాలుగయిదు కథలు వచ్చాయి. కాలేజ్ చదువు ముగిశాక భిలాయిలో ఉద్యోగం రావడంతో ప్రవాసాంధ్ర జీవితం మొదలయింది. కాలేజ్ రీడింగ్‌రూంలో చదవడానికి అన్ని వార, మాస పత్రికలూ ఉండేవి కానీ అక్కడ ఏవీ దొరికేవి కాదు. ఒకటీ అరా తప్పించి రాయలేదు ఆరోజుల్లో. అక్కడినుంచి ఎమ్మెస్ చేయడానికి అమెరికా వచ్చినప్పుడూ అందులో ఏ మార్పూ కలగలేదు. అయితే తొంబైలలో SCIT న్యూస్ గ్రూప్ ఏర్పడటంతో ఇంటర్నెట్‌లో తెలుగువారికందరికీ అన్నీ పంచుకునేందుకు ఒక వేదిక దొరికింది. అందులోనే నా రచనావ్యాసంగం మళ్ళీ మొదలయింది.

రాయడానికీ, చదివేవాళ్ళకు చదవడానికీ ఎక్కువ సమయం పట్టదు కనక కవితలు…
పూర్తిగా »

చిన్నప్పటి నించీ కథలంటే ఇష్టం, చదవటమంటే  ఇష్టం. కథలు చెప్పడం కూడా ఇష్టమే. అయితే రాయాలి అనే కోరిక కలగలేదెప్పుడూ. సాహిత్యం అంటే ఒక కథనో నవలనో చదివి పడేసెయ్యడం కాదు, ఆలోచింపచేసే సాహిత్యం ఉన్నది, ఆస్వాదించాల్సిన సాహిత్యం ఉన్నది అని మొదటిసారి గ్రహింపుకి వచ్చింది వరంగల్లో ఇంజనీరింగ చదవడానికి ఆర్యీసీలో చేరినప్పుడు. రావిశాస్త్రి, కుటుంబరావు, బుచ్చిబాబు వంటి పేర్లు అప్పుడే పరిచయమయ్యాయి. ఆ తరవాత బాపట్లలో ఒక సంవత్సరం పాటు లెక్చరర్ ఉద్యోగం చేసినప్పుడు పరబ్రహ్మం అని నా రూమ్మేట్. అతను మంచి సాహిత్య పరిజ్ఞానం ఉన్న కుటుంబం నించి వచ్చాడు. అతనితో చర్చలు నా సాహిత్యాభిరుచికి పదును పెట్టాయి. అటుపైన రెండేళ్ళు కాన్పూరు…
పూర్తిగా »