కథ

నారికేళపాకము

సాయంకాలం. ప్రకృతిలో సంధ్య పుట్టీపుట్టగానే కళ్లు తెరిచి, పగలంతా అలిసిపోయిన జీవజాలాన్ని గమనించి, ప్రేమగా నిద్రదుప్పటి కప్పుదామని మెల్లిగా నేయటం మొదలుపెట్టింది. ఆ నేతలోని నైపుణ్యానికి చెట్లు, మొక్కలు ఆచ్చెరువుతో ఊగటం మానేశాయి. పొలాల గట్లనుంచి ఇళ్లవైపుకి గంగడోలు మీదుగా వేలాడుతున్న దుండుకర్రతో ఇబ్బంది పడుతూ వస్తున్న ఆవులు తమ దూడల ఆకలిని తల్చుకొని బాధని మర్చిపోతూ గబగబా నడుస్తున్నాయి. వాటి కాలిగిట్టల నుండి రేగిన దుమ్ము అంటించుకొని, గాలి దేవుడు స్వార్ధపరుల నిశ్వాసతో అంటిన పాపాన్ని కడుక్కుంటున్నాడు. పాకలలో అమ్మ పాలకోసం ఎదురుచూస్తూ న్న దూడలు పెద్దవిగా చేసిన గుండ్రటి కళ్లని చూసి, అంత అందంగా అవ్వటం ఈరోజు కూడా కుదరలేదనుకుంటూ ఆకాశంలో సూర్యుడు…
పూర్తిగా »

అతడు

తరవాత అరగంటలో పోలీసులొచ్చేరు.

వాళ్ళు మెట్లు దిగి బేస్ మెంట్ గదిలోకి వచ్చేసరికి అతను కంప్యూటరు ముందు కనిపించాడు. కూచుని ప్రశాంతంగా నిశితంగా కళ్ళజోడు లోంచి తెరమీది గళ్ళనీ, అంకెల్నీ చూస్తున్నా డతను . ఒకసారి ఆగి అతన్ని చూసాడు ఇన్ స్పెక్టరు. మధ్యలో కీబోర్డుని టైప్ చేస్తుంటే అతన్నీ కంప్యూటర్నీ  కీబోర్డు పని చేయిస్తున్నపించింది. ఇన్ స్పెక్టరు బాగా దగ్గిరికి వచ్చిన తరవాత గానీ అతను గమనించలేదు. తలెత్తి చూసి ఆశ్చర్యపోయాడతను.

రాత్రి ఏడున్నరయింది. గది వేడిగానూ లేదు, చల్లగానూ లేదు. అతనికి ఎలాగూ అనిపించడం లేదు. చిన్న గది. పక్కగోడకి కిటికీ. చెక్క టేబిలు ముందు మూడు కుర్చీలు. ఒక చెక్క కుర్చీలో…
పూర్తిగా »

నాలుగొందల తొంభై ఎనిమిది

ఫిబ్రవరి 2018


నేను పోలీస్‌ స్టేషన్‌ లోకి అడుగుపెట్టే సరికి వాడు ఓరగా వేసిన చెక్క బెంచీ మీద, అరచేతుల్లో ముఖాన్ని పాతిపెట్టి కూర్చుని ఉన్నాడు. భుజం మీద చేయి వేస్తూ ప్రక్కన కూర్చున్నాను.
పూర్తిగా »

కంకాళశాల

అది కాటికాపరి విజిల్‌లా లేదు, శ్మశానంలో నక్కల ఊళలా ఉంది.

‘విశాల గదులు- సకల సదుపాయాల’ ప్రకటనల్ని వెక్కిరిస్తూ డార్మిటరీలన్నీ మంచాలతో కిక్కిరిసి ఉన్నాయి. సుడిగాలికి సురసురా లేచిన బూడిదమేఘాల్లా దుప్పట్లు లేచి అవతల పడ్డాయి.

మంచాల మీంచి అస్థిపంజరాలు నిటారుగా లేచి నిలబడ్డాయి. తెల్లటి ఎముకలతో కూడిన కాళ్లను నేల మీద తాటించి, బిలబిలమంటూ ఆ ఫ్లోర్‌లో ఒక మూలనున్న అతిపెద్ద ఫ్రీజర్‌ దగ్గరకు పరిగెత్తాయి.

క్యూలో నిలబడి, తమ వంతు రాగానే బార్‌కోడ్‌ ఆధారంగా తమ తలల్ని తగిలించుకుని, మళ్లీ గదుల వైపు పరిగెత్తాయి.

గోడకు తగిలించిన అద్దం ముందు నిలబడి, తేరిపార చూసుకుంది ఓ అస్థిపంజరం.

సందేహం లేదు, తన మొహమే!…
పూర్తిగా »

అందరాని కొమ్మ

జనవరి 2018


శ్రావణమాసం.

బెంగళూరు వర్షాల్లో తడిసి మెరిసిపోతోంది.

లేత బూడిద వర్ణపు ఆకాశం కింద పచ్చాపచ్చటి చెట్లు ఆకాశం నుంచి జలదారుల జలతారులా కురిసి ఆగిన వానలో తలారా నీళ్ళోసేసుకుని ఎర్ర తురాయి పూల చీర కట్టేసుకుని, వచ్చే పోయే వారిమీద వాననీటి జల్లులు చిలకరిస్తున్నాయి.

అప్పుడే ఆగిన బెంగళూరు నగర సారిగె సంస్థ వాహనంలోంచి దిగి చెంగున ఎగిరే జింకపిల్ల పాదాలతో తలపున మెదిలిన ఏ పాటకో తలాడిస్తూ, దానికి తనదైన పేరడీ కట్టేసుకుని పాడుకుంటూ తనలో తనే మురుస్తూ చిన్ని చిన్ని వాన చినుకుల సందడికి తన మువ్వల అలికిడి తాళం వేస్తూ భుజం మీది సంచీ సర్దుకుంటూ ఇంటి ముఖం పట్టింది మందహాసముఖి…
పూర్తిగా »

ఆ ఒక్క మనిషి

‘‘అర్జున్‌.. అర్జున్‌.. అర్జున్‌..’’ అని ఎవరో పిలిచినట్టనిపిస్తుంది. అర్జున్‌ లేచి కూర్చుంటాడు. తెల్లారినట్లు అనిపిస్తుంది. చుట్టూ చూస్తాడు. ఎవ్వరూ ఉండరక్కడ. ఎవరు పిలిచారో అర్థం కాదతడికి. ఆరోజుకి తన జీవితంలో ఉన్న మనుషుల గొంతులన్నీ ఆ పిలిచిన గొంతుకి మ్యాచ్‌ చేస్తూ పోతాడు. ఏదీ మ్యాచ్‌ అవ్వన్నట్టు అర్థమవుతూ ఉంటుంది. ఎవరిదై ఉంటుంది ఆ గొంతు? గతంలోకి వెళతాడు. ఆ గొంతును మ్యాచ్‌ అయ్యే గొంతును వెతుకుతూనే ఉంటాడు. దొరుకుతుంది. ఒక్కసారిగా ఏడుస్తాడు. వెంటనే ఏదో లాగినట్టనిపిస్తుంది. చుట్టూ చూస్తాడు. ఎవ్వరూ ఉండరు. మళ్లీ ఏడుస్తాడు. వెంటనే ఎవరో లాగినట్టనిపిస్తుంది. వచ్చి మళ్లీ ఇక్కడే పడిపోతాడు.

***

ఈరోజుకి సరిగ్గా రెండు సంవత్సరాల…
పూర్తిగా »

స్కూలెల్లను!

డిసెంబర్ 2017


స్కూలెల్లను!

లైన్లో పిల్లలందరి తోపాటు శివగాడు చిన్న చిన్న అడుగులు వేస్తూ గేటు వైపు నడుస్తున్నాడు. వెనకాలున్న పిల్లాడు షూ తొక్కితే పడబోయాడు. లైన్ ఆగిపోయి పిల్లలు ఒకర్నొకరు గుద్దుకున్నారు. కలదొక్కుకుంటూ ఊరికే నవ్వుతున్నారు. ఆయా అరుస్తూ ముందుకొచ్చింది. శివగాడు కోపంగా ముఖంపెట్టి ఫిర్యాదు చెప్పాడు. లైన్లో వాడి ముందున్న పిల్ల చేయిపట్టుకు లాగింది నడవమని.

శివవాళ్ళ నాన్నకి తను లేనప్పుడు శివగాడు బయట ఎలా ఉంటాడో చూడటం ఇష్టం. అందుకని రోడ్డుకి ఇవతలే నిలబడి గేటు కమ్మీల్లోంచి చూస్తున్నాడు. పిల్లల లైను మెట్ల దాగా వచ్చి విడిపోయింది. శివగాడు పైమెట్టు మీద ఆగి పిల్లల భుజాలు తగుల్తుంటే నిలదొక్కుకుంటున్నాడు. బ్యాగ్ స్ట్రాప్స్ లోకి వేళ్లు…
పూర్తిగా »

చక్రవేణు – ‘కువైట్ సావిత్రమ్మ’

డిసెంబర్ 2017


చక్రవేణు – ‘కువైట్ సావిత్రమ్మ’

కడప జిల్లా రాజంపేట ప్రాంతానికి చెందిన చక్రవేణు 1990 లో రాసిన ‘కువైట్ సావిత్రమ్మ’ అప్పట్లో ఒక సంచలనం.

పల్లెల పచ్చదనం గురించీ, పల్లెవాసుల మానవ సంబంధాల జీవన సౌందర్యం గురించీ సాహిత్యంలో కలల ప్రపంచాన్ని సృష్టించే మధ్యతరగతి మిథ్యాజీవుల రచనా ధోరణికి భిన్నంగా – ఓ కర్కశ జీవిత వాస్తవాన్ని మరింత నిర్దాక్షిణ్యంగా కథలోకి తెచ్చిన అరుదైన రచయిత చక్రవేణు.

పిల్లల పెళ్ళిళ్ళుచేయటానికి కోవేటి (కువైట్) నుంచీ తన ఊరు వచ్చింది సావిత్రమ్మ. భర్త చనిపొయాక తన మీద అత్యాచారం చేసిన సొంత మరిది చిన్నబ్బ ఆమే వ్యభిచారం చేస్తోందని ఒకప్పుడు పెట్టించిన పంచాయితీ, భర్త పోయాక ఆదుకోవాల్సిన బంధువుల ఊరిజనాల వెలివేత, ఫలితంగా…
పూర్తిగా »

పార్డన్ మి ప్లీజ్!

పార్డన్ మి ప్లీజ్!

"మిస్ ప్రతిమా గుప్తా!  నీ గురించి నాకు బాగా తెలుసు. నువ్వు గిల్టీ కాదని. కానీ ఫ్రీమాంట్ యూనియన్ స్కూల్ యూనియన్ వేసిన కమిటీ అలా అనుకోవడం లేదు. నువ్వు అతన్ని నిగ్గర్ అన్నావనీ,  నీ చర్యల్లో రేసిజం చూపించావని...(కొంతసేపు మౌనం) నీలాంటి మంచి టీచర్ కోల్పోవడం మా దురదృష్టం. రూల్స్ రూల్సే! సారీ! ఐ కాంట్ డూ యెనీ థింగ్. రియల్లీ సారీ ఫర్ యూ!"
పూర్తిగా »

వ్యాపకం

డిసెంబర్ 2017


వ్యాపకం

BB.R.Cell Point… ఆ బోర్డుని చూడగానే ప్రసాద్‌ అడుగులు నెమ్మదించాయి. నుదుటికి పట్టిన చెమటని తుడుచుకుంటూ అటువైపు నడవటం మొదలుపెట్టాడు. ఈ పూట తను తిరిగిన సెల్‌ఫోన్‌ షాపుల్లో అది పదవదో, పన్నెండవదో అయి ఉంటుంది. ఇక్కడైనా తన సమస్యకి పరిష్కారం దొరుకుతుందో లేదో తెలియదు. దొరకదు అని విచక్షణ చెబుతోంది. దొరుకుతుందేమో అన్న ఆశ, విచక్షణకి అడ్డుపడుతోంది. ప్రసాద్‌ షాప్‌ దగ్గరికి చేరుకునేసరికి ఎవరెవరో నిల్చొని ఉన్నారు. వాళ్లంతా వెళ్లిపోయేదాకా ఓపికపట్టాడు. ఈలోగా, షాపునిండా వేళ్లాడదీసి ఉన్న ఫోన్ కవర్లూ, మెమరీ కార్డులూ, సెల్‌ఫోన్‌ డొప్పలని చూస్తూ నిల్చొన్నాడు. తన దగ్గర ఉన్న ఫోన్‌లో ఎలాంటి సౌకర్యాలు ఉన్నాయి? దాన్ని ఎలా అలంకరించాలి?…
పూర్తిగా »