కథ

వారంలో రెండు రోజులు నా సొంతమని ప్రతీ వారం అనుకుంటాను. భ్రమ కాకపోతే ప్రవాహంలో పడ్డాక మన ప్రమేయం ఏముంది? తెల్లవారకుండానే సెల్ మ్రోగుతుంటే నిద్ర కళ్ళతో తీసి చూసాను, సేథీ నుండి ఫోను, “శికూ! అర్జెంట్ పని మీద హ్యూస్టన్ వచ్చాను, తిరిగి మధ్యాహ్నం వెనక్కి వెళ్లిపోవాలి కాస్త గలేరియా దగ్గర స్టార్బక్స్ కి రాగలవా?” అనడిగాడు. వేరొకరయితే ఏదో ఒకటి చెప్పి తప్పించుకునేవాడిని, ఫోన్ చేసింది సేథీ! “రాగలవా…ఏమిటి? అరగంటలో అక్కడుంటాను.” అని లేచాను.

“మాడ్రిడ్ కాన్ఫరెన్స్ అద్భుతంగా జరిగింది!”, “అమెజాన్ అడవులలో నేను, అనూ…”, “మై స్వీట్ హోమ్ ఇన్ బ్లూమ్ ఫీల్డ్…” అంటూ సేథీ ఫెస్బుక్ పలకరింపులు తప్ప…
పూర్తిగా »

ఇనార్బిట్ మాల్ పార్కింగ్ లాట్లో బైక్ యెక్కడ పార్క్ చేసానో జ్ఞాపకం లేదు. సినిమా హడావిడిలో లెవల్ 1 లో పార్క్ చేసానో, లెవల్ 2 లో పార్క్ చేసానో, వ్యాలే పార్కింగ్ ఇచ్చానో అసలు పార్క్ చేసానో లేదోనని నా సబ్కాన్షస్ డేటాబేస్ ని క్వేరీ చేస్తుండగా ఫోన్ రింగ్ అయ్యింది.

“హలో!…” అన్నాను.

“క్రిష్ణా, ఆదివారం ఇంటికి రారా. ఓ పెళ్లిసంబంధం వచ్చింది. పిల్ల మేనమామ నిన్ను చూస్తడట.”

ఫోన్లో అమ్మ చెప్పటం పూర్తి కాలేదు. “సండేనా? కుదర్దమ్మా.  క్రికెట్ మ్యాచుంది. అయినా మేనమామతో పెళ్లి చూపులేమిటమ్మా?

నేనా టైప్ కాదు.” అన్నాను.

“ఊకో పోడా.  పని మీద మన ఊరు…
పూర్తిగా »

ఊరికి ఉత్తరాన హద్దు గీసినట్టు తాడిచెట్లు. వాటికి పర్లాంగు దూరంలో గరుగు. దాని తర్వాత నక్కలబోడు. దానికి పైన దోసకాయలబోడు. ముందుకుబోతే పీసెర్లకొండ. ఆ కొండలో కానీ, ఈ పక్క మాలకొండ అడివిలో కానీ, మా ఊరికి దిగవనున్న మల్లప్పగొందిలో కానీ లేని సక్కదనమేందో.. గరుగులో ఉన్నట్టనిపిచ్చేది. మహాకాయుడెవుడో రొమ్మిర్సుకుని పడుకున్నట్టు ఉంటదా గుట్ట. దాన్నిండా యాడచూసినా తెల్లటి కన్నెరాళ్లే. గుట్టకాడికి ఎప్పుడు పొయినా ఎవురో గుసగుసలాడుతున్నట్టనిపిచ్చేది. ఆ ఏపు పెద్దగా మనుషులు పొయ్యేది కూడా లేదు. నాకు మాత్రం అటొచ్చినప్పుడల్లా తెలిసిన మనిసెవురో తిరుగుతున్నట్టనిపిచ్చేది. అక్కి దాసరోడి గురించి ఇన్న కతలన్నీ గుర్తుకు వచ్చేయి.

అక్కి దాసరోడు, అక్కిపిచ్చోడు…

రెండు పేర్లు, రెండు…
పూర్తిగా »

సికిందరాబాద్ స్టేషన్ ముందు రకరకాల పూసల దండలు, దువ్వెనలు, చిన్న సంతూరు సబ్బులూ, సబ్బు బాక్సులు, చెక్క రోకలి, సంత సత్తు గిన్నెలు, చెక్క ఈర్వెన, ఇనుప జల్లెడ, ముగ్గు జాలీ పోతలు, పౌడర్ డబ్బాలు అమ్ముతుంటుంది. గంజాయి కూడా. అయితే గంజాయిని ‘మాల్’ అంటాడు కోబా. ‘పత్తే’ అంటుంది తిత్లి. ఉత్తరాంచల్ నుంచి, నల్లమల నుంచీ, బెంగళూరు నుంచి ‘మాల్’ తీసుకువచ్చేది మాత్రం బోజి. తన రెండో మొగుడు తింగేత్ సోక్లా కూడా గంగపుత్ర కాలనిలో జరిగిన దాడిలోనే దారుణంగా చనిపోయిన తర్వాత బోజిని వుంచుకుంది లాంగిసి.
పూర్తిగా »

శ్రావణం అయిపోయింది. భాద్రపదమూ సగపడింది. ఎక్కడా తడిగాలి పొడ కూడా లేదు. అప్పుడే సూర్యుడు బాగా నెత్తి మీదికి వచ్చేశాడు, అంతటి ఆకాశం లో ఆయనొక్కడే. మొగమాటానికి కూడా ఒక్క మబ్బు పింజ లేదు. ఆ పూటకి అక్కడి గంజికేంద్రాన్ని మూశాక, ఒక్కొక్క మెట్టే ఎక్కి వెళుతున్నాడు ఎట్టయాపురం ప్రభువు. ఆపూట ఎక్కడా నిలుచోబుద్ధి కావటం లేదు. సరాసరి మూడంతస్తులూ ఎక్కి చంద్రశాల అనబడే మేడ మీది ఆరుబయటికి వెళ్ళి ఆగాడు. తలెత్తి ఒక్కడే ఆ ఎర్రటి ఎండలోకి చూస్తూ కొద్ది ఘడియల సేపు.
పూర్తిగా »

మెజనైన్ ఫ్లోర్ దాటగానే మహాసభల మొదటి హాల్ కనిపించింది. ఎయిర్ కండిషన్డ్ కావడంతో తలుపులు బిగించారు. లోపలి మాటలు వినబడటం లేదు. అప్పుడప్పుడు డెలిగేట్లు ఎవరో ఒకరు టాయ్లెట్ కోసమో, జీడిపప్పు కేక్ సహితం తయారుగా ఉన్న కాఫీ కోసమో తలుపు తీసినప్పుడు "అతను అంతర్జాతీయ కవి. ఫిజీ దీవి ప్రజలకొరకు కళ్ళుచెమర్చుతూ కవితలు రాసినాడు. మహాకాళి రష్యాదేశాన్ని కరుణించింది... అని రష్యా విప్లవాన్ని పాడినాడు" ఒక వక్త ఆవేశ ప్రసంగంతో మహాసభ దద్దరిల్లుతోంది.
పూర్తిగా »