సికిందరాబాద్ స్టేషన్ ముందు రకరకాల పూసల దండలు, దువ్వెనలు, చిన్న సంతూరు సబ్బులూ, సబ్బు బాక్సులు, చెక్క రోకలి, సంత సత్తు గిన్నెలు, చెక్క ఈర్వెన, ఇనుప జల్లెడ, ముగ్గు జాలీ పోతలు, పౌడర్ డబ్బాలు అమ్ముతుంటుంది. గంజాయి కూడా. అయితే గంజాయిని ‘మాల్’ అంటాడు కోబా. ‘పత్తే’ అంటుంది తిత్లి. ఉత్తరాంచల్ నుంచి, నల్లమల నుంచీ, బెంగళూరు నుంచి ‘మాల్’ తీసుకువచ్చేది మాత్రం బోజి. తన రెండో మొగుడు తింగేత్ సోక్లా కూడా గంగపుత్ర కాలనిలో జరిగిన దాడిలోనే దారుణంగా చనిపోయిన తర్వాత బోజిని వుంచుకుంది లాంగిసి.
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్