లోకం తెలీని ఆరేడేళ్ళ పసిపిల్ల , ప్రాణాలు కళ్ళల్లో పెట్టుకున్న రోగిష్టి మొగుడు , నాలుగు సంచుల్లో కుక్కిన గుడ్డలు -చిన్నా చితకా సామాను, చెంబూ తపేలాలతో సహా భాగ్యం రోడ్డున పడింది. దానికి సాయం బక్కచిన్నిన ఆవొకటి కాళ్ళకీ మెడకీ బంధాలు వేసుంది , ఒక్క గడ్డిపరకయినా దొరక్కపోతుందా అని ఆబగా నేల నాకుతుంది .
ఉన్నపళంగా ఇలా జరగడంతో మతిపోయినట్టూ పిచ్చిగా అరుస్తుంది భాగ్యం .కన్నోళ్ళనీ కట్టుకున్నోడినీ ఆడిపోసుకోటం అయిపోయాకా , కనిపించినోళ్ళందర్నీ తిట్టడం పట్టింది. ఇదివరకెప్పుడూ భాగ్యం అంతలా ఆవేశపడటం , ఆక్రోశించడం నేను చూళ్ళేదు.
” కులకండి బాబూ….బాగా కులకండి . మీరంతా పెట్టిపుట్టినోళ్ళు , ఒకటికి నాలుగు మేడలు…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్