పెద్ది భొట్ల సుబ్బ రామయ్య……
ఈ పేరు వినగానే దిగులు మేఘపు చాటు గుబులు జాబిలీ గుండెలను పిండి వేస్తుంది. మనసు కరుణ రసప్లావితమై కరిగి నీరయ్ పారిపోతుంది ఒక దుఖపు తెర మనసు మీద అలా పర్చుకుంటుంది. రవ్వంత జాలి, గోరంత సానుభూతి కొండంత కరుణ జమిలి గా ఒక దాని మీద మరొకటి ఆవరించుకొని ఏ భావోద్వేగానికీ అందని దృశ్యం ఏదో మనో యవనిక మీద అల లాగా తారాడుతుంది. మనం మనంగా ఉండలేము. మన లోపల సున్నితమైన కరుణ అనే సూత్రం ఒకటి హృదయాన్నీ బుద్దినీ ఏకం చేస్తుంది. కరుణ ఆయన కధాత్మ . కేంద్ర ప్రభుత్వ సాహిత్య అకాడమి ఈ సంవత్సరం…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
రాజేంద్రప్రసాద్ on ద్వంద్వపదాలు
N Rammohan on ద్వంద్వపదాలు