అమ్మ గురుంచి రాయటానికి
ఎందుకంతలా ఆలోచిస్తావ్
ఆమె కోసం…
ఓ రెండు కవితా వాక్యాలకై
ఎందుకలా నీకు నువ్వే
పదే పదే చించి పారేసుకున్న కాగితమవుతావ్
* * *
అంతవరకు…
అనంత ఆకాశాన్ని ఈది
నోట కరిచి తెచ్చిన
నాలుగు నమ్మకపు నూకలను
గూటిలోని పిల్లలకందిస్తున్న
పిట్ట కళ్ళలోని వాత్సల్యాన్ని
నీలోకి నింపుకో
రెక్కల చాటు పిల్లలకై
పిడుగై మీద పడుతున్న గ్రద్దను
ఎగిరెగిరి తన్నినప్పుడు
రాలిన కోడిపెట్ట ఈకను
నీ పుస్తకాల్లో దాచుకో
కాసింత మాతృత్వపు తడి వుండాలేగాని
ఏది…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్