నా మానాన నన్ను నడవనివ్వకుండా
దుర్భిణీ చేత సారించి
వెంట వెంటే తిరుగుతున్నావెందుకూ?
నడకలో ఏ తప్పటడుగు పట్టించాలని
ఆలోచనల్లో ఏ దృష్టికోణాన్ని ఫోకస్ చేయాలని
మాటల్లో ఏ ప్రాంతీయతని ఎత్తి చూపాలని
అక్షరాల్లో ఏ వర్ణపు పోగుల్ని సాగదీయాలని
జీవితాన్ని ఏ చట్రం లో బంధించాలని
ఇలా భూతద్దం తో నావెంట పడ్డావ్?
చల్లని వెన్నెల్లో చంద్రికల్ని అద్దుకొని
మిలమిల మెరిసే మంచుబిందువుల్ని
ఆత్మీయంగా సేకరించే చంద్రచకోరాన్నై
రాత్రిపొడవునా సాహితీపచ్చికబయ్యళ్ళలో
స్వేచ్చావిహారం చేయాలనుకుంటే
నీడలా నీ చూపుల్ని నావెనకెనకే పరిగెట్టిస్తావెందుకు?
నా చేతనైనట్లు నాకోసం…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్