సుర నర మునులా…
ఖండిత నదులా…
ఈ పద జగాలు…
మునుపటి ముచ్చట్లా
కనరాని ఏకాంత ధ్వనులా
బాగా మాగిన
మామిడి పండులాంటి నిశ్శబ్దం
ఆవరించిన
తోటలోని
నల్లరేగడి జువ్వలా…
ఈ పద పాదాలు
ఎప్పుడైనా ఈ నిశ్శబ్దం విరిగిపోతుందా
కూలిపోతుందా…
దగ్ధ ధూళి పూలదండ అవుతుందా…
వెన్నెల
దీపసరోవరమవుతుందా…
కనని విషయాలా… ఇవి
ఉత్త మనోచాంచల్యాలా…
కవిగా
ఊపిరిని తాపడమే…
శాపమా
నేరమా…
ఒక స్వకపోల వనవాసం
జీవ శిక్షాకాలం
death…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్