తనలో తాను కల్లోలిస్తున్నప్పుడు 
ఒక్కడు… ఏం చేయగలడు!
ఒడ్డునవాలిన అలల నురగలా ఆరిపోతూ
తడిసీ తడవని ఇసుకలా మారుతూ
తనని తానే ఓదార్చుకుంటాడు
తన గుండె నాలుగ్గదుల్లో తానే దాక్కుంటూ
దాగుడు మూతలాడుతుంటాడు
చీకటి చివరి కొసలపై పాటకట్టీ
రాగానికి రంగు అద్దేందుకు నల్లరంగు లేదేమని
ఇంద్రచాపాన్ని నిలదీస్తాడు
నిశబ్దాన్ని పారేసుకుంటూ
ఏకాంతాన్ని కోరుకుంటూ
చెదరిన కలని, చెరగని జ్ఞాపకాల్ని మోసుకుంటూ
ఆరిన దీపపు పొగ గాల్లో కలిసినట్టు
తనలోకి తాను మెల్లిగా జారుకుంటాడు.
ధిక్కార స్వరం బాగుంది అనిల్ గారు.. అభినందనలతో..
Poem baagundi anil
ఆరిన దీపపు పొగ గాల్లో కలిసినట్టు……….అమూర్త చిత్ర్రికల్ని ,వాస్తవీకరణ చేసే ప్రయత్నం బాగుంది… పోయెం లో కవిత్వం నిండింది… గుడ్
చాలా బావుంది అనిల్‌గారు,
ఈ క్రింది భావవ్యక్తీకరణ చాలా నచ్చింది
చీకటి చివరి కొసలపై పాటకట్టీ
రాగానికి రంగు అద్దేందుకు నల్లరంగు లేదేమని
ఇంద్రచాపాన్ని నిలదీస్తాడు
చెదరిన కలని, చెరగని జ్ఞాపకాల్ని మోసుకుంటూ
ఆరిన దీపపు పొగ గాల్లో కలిసినట్టు
బావుంది, ఒక నిశ్శబ్ద వేదనామయ మనసు పడే వ్యధనీ, బాధనీ పూసల దండ గా గుచ్చారు.
అభినందనలు.
Thanks to all
Superb