వేలాడే వాక్యాల నిబంధన అనుకునేలోపే
పదాభినయశిల్పాల్లో ఏకాంతర ఏకాంతం
నేత్రసర్పపుష్పంలో
తలతో తలవని తడిమెలికల్లో
తోలుతీగల తాండవం
వేరేవొక గాలి
వేరే అద్దంలో
లోలోపల చూసి ఏమి తాకిందో
మరో పదమేలేని అరచేతుల్తో వున్నా
బొమ్మల మనసు గారడీలో నవ్వెక్కడ
నిశ్చేష్ట ఇష్టంలో తడవని మరుపులెన్నో
పరోక్షస్పర్శభ్రమలో
నిజాలు చెప్పలేని మాటలే కావాలి
గంతులేసే నీడల్లో
ఒక అద్దం వేరే అద్దంలో ఇలా చూసిందా.. రెండూ ఒకటిగా మాత్రం ఎప్పుడులే. ఒకటే ఎపుడూ వంకర గాలి. ఒకరిని ఒకరు చూడటం ఎప్పుడూ గురి తప్పిన కరచాలనమే.. ఇది పరోక్షమైన స్పర్శ.. ఆపై భ్రమ..!
కొంత వరకూ అస్పష్టత ఉన్నా పద్య నిర్మాణం భలేగా ఉంది సర్
బాగుంది పోయెం