An Empty Episode – ఆరో సన్నివేశం:
ఇంత కవిత్వం ఎలా పుట్టుకొస్తుందన్న ప్రశ్న ఇప్పుడేమీ కొత్తకాదు నాకు. కానీ, నా సమాధానాలే నన్నెప్పుడూ చిత్రహింసపెడ్తాయి. నేనొక గాయపడిన పక్షిలాంటి పదచిత్రమై, ఎక్కడో రాలిపడ్తాను. చాలాసార్లు నీముందే రాలిపడాలని అనుకుంటా. కాని, ఆఖరాఖరికి నా కాళ్ళముందే పడివుంటా, సమాధానం దొరికిందా ఇప్పుడయినా అని ప్రశ్నించుకుంటూ!
1
నన్ను రాసే ప్రతివాక్యమూ నేనే అని అనలేను. కొన్ని వాక్యాలు నీ మాటల, నిశ్శబ్దాల కూడికలు.వాటికింద నా సంతకమే వున్నా నేనూ వెళ్ళాల్సిందే నీ జాడలు వెతుక్కుంటూ.
2
నా లోపల్నించి నిష్క్రమించిన నీ ప్రతి కవిత్వ వాక్యం నన్ను గుచ్చి గుచ్చి చూస్తుంది. ఎప్పటి…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్