రిక్షావాడు లాగలేకపోతున్నాడు
నేనూ, నా ఊపిరీ
రిక్షాలో…
గోడ మొహం అటు తిప్పుకుంది
ఎప్పటిలాగే
ఈసారి తప్పకుండా వస్తానంటే నమ్మటం లేదు!
సూట్కేస్ నిండుగా ఉంది
సున్నుండలూ, చేగోడీలూ…
ఆశీస్సులూ…
అమ్మ నేనిచ్చిన ఉచిత సలహాల్ని కూడా సర్దేసింది.
గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని మళ్ళీ బయలుదేరా…
ఉన్న బెలూన్లోనుంచి గాలి తీసి ఇంకో బెలూన్లో ఊపిరులూదాలని…
ఎంతటి వ్యర్థ ప్రయత్నం!?
నింగిలో శాటిలైట్ దీనంగా చూస్తోంది…
ఎగిరినప్పుడున్న సరదా ఇప్పుడు లేదు
ఎందుకు ఎగిరానో దానికి కూడా తెలీదు…
ఇప్పుడు భూమిని చూస్తూ ప్రదక్షిణలే మిగిలాయి.
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్