వెలుగుముద్దులన్నీ ఫ్లయింగ్సాసర్లలో
ఆండ్రోమెడాలోకి ఎగిరిపోయినపుడు
రెప్పలకంటుకున్న నక్షత్రధూళిని
అరచేతుల్లోకి రాల్చుకున్నపుడు-కళ్లలోకురిసిన మెరుపుశకలాలను
అద్దాలకు అద్దిన ప్రతిఫలనము
-చెమ్కీ బింబాల పీఠభూమిపై
కోర్కెల అక్షౌహిణుల ఘట్టనము
అట్టి సన్నివేశమునందు:
స్వప్నభస్మాన్ని మిరుమిట్ల జిలుగుతెర మీద
వెల్లకిల ఆరబెట్టుకొనుచుండగా
ఉల్కాపాతము వంటి స్మృతిరేఖలను
జలకవళికలతో వలపట్టేందుకు;
ప్రేయసీ, సాగర్ జైసీ అంఖోవాలీ!
-ఈ పున్నమి సముద్రమే…
తన కెరటాలను ఆకాశంలోకి విసిరిందా?
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్