1
అనేకానేక గుప్త నిశ్శబ్దాలతరువాత
మాటలు అస్తి పంజరాలయ్యాక
ఓ మేఘంకింద తడవడానికి
మట్టై నా గుండె పరిగెడుతున్నప్పుడు
నేనూ వెనకాల దొర్లుకుంటూ వెళతాను
2
కొమ్మలు చెట్టుమొదలుతాకి నమస్కరించినట్టు
పూలు చెట్టుపాదాలపైవాలి పూజించినట్టు
ఎదురు చూపుల వత్తులేసుకుని
రాత్రులై తపిస్తున్న
కళ్ల పాదాల ముందు నాచూపుల్నిజల్లుతాను
3
దూరాన్ని ఏ ప్రమాణంతో కొలుస్తాం
చూపుకి దగ్గరలేనందుకో
మనసుకి దూరంలేనందుకో
వలస సెగ్గడ్డలా సలుపుతుంది
ఏదో ఒక శూన్యం అస్పష్టచిత్రాలని
ఆప్టిక్ నాడిలా మోసుకొస్తూనే ఉంటుంది
4
నేను సన్నివేశంలో లేకుండానే
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్