‘ కె.గీత ’ రచనలు

కథ ముగిసింది
కథల చెట్టు కూలిపోయింది
నా చిన్నప్పటి కథల్లో రాజకుమారులు-గుర్రాలు, చాకలాడు-గాడిద
అందరూ, అన్నీ మరణించాయి
ఒక గొప్ప రహస్యం చెబుతున్నట్లు
“విషము నిమ్ము కాదు విషయ నిమ్ము”
అని గుసగుసలాడే గొంతు
ఆగి పోయింది

నాన్నమ్మా! నాన్నమ్మా!
నీ ఊడ పట్టుకుని వేళ్లాడే పసిరి కాయలం మేము
ఎనభై మూడేళ్లొచ్చాయని
ముసలితనం నిన్ను మింగేసిందని
ఎవరన్నారు?
నిన్నా మొన్నటి నీ మెత్తని చేతి స్పర్శ
నా చెంపల్ని తాకిన నీ బోసి నోటి ముద్దులు
గేటు దగ్గర నన్ను కౌగిలించుకున్నపుడు నా భుజాన్ని…
పూర్తిగా »

ఇక కన్నీళ్ల పిడి గుద్దుల్ని భరించలేను
అపజయాల దిగుడు బావిలో ఆత్మహత్యించలేను
నాకో నిర్భయ ప్రదేశం కావాలి
ఎండ తళుక్కున మెరిసే వెచ్చని నవ్వు కావాలి
నా మనసుకు తూనీగ కాలూన్చే చిన్ని ఆధారం కావాలి
అనుక్షణం తలలూపే పైర్లని ముద్దాడే ఏటవాలు తెమ్మెర కావాలి
నేనో అమాయకపు దీపప్పురుగుని
ప్రపంచం మెరుగుల్ని నురుగై పూసుకుని కూలబడతాను
కళ్ల ఆధారంతో కవిత్వాలల్లుకుని
కందిరీగల కాలాన్ని రెక్కలార్చుకుంటూ పోయే సీతాకోకచిలుకని
ఆగిన ప్రతిచోటా వెన్నెల పుష్పాలు జలజలా రాలాలి నాకు
చూపు సాగినంత మేరా కెరటాలు పాదాల ముందు ప్రత్యక్షమవ్వాలి
…
పూర్తిగా »