అమ్మ పోయిన తర్వాత నాన్న ఒక్కరే ఇండియాలో ఉండటం ఎందుకంటూ పావని పోరుపెట్టి నాన్నని అమెరికా తీసుకొచ్చింది. మాతోపాటు ఇక్కడే ఉంటారని ఆయనకి ‘ గ్రీన్ కార్డ్ ‘ వచ్చేవరకు నిద్ర పోలేదు. ఒక డాక్టరుగా ఆయన ఆరోగ్యాన్ని, ఒక కోడలిగా ఆయన మంచి చెడులను చక్కగా చూసుకుంటుంది. మా పాప లాస్య కూడా తాతగారి మాటలకి, ఆటలకి, కథలకి బాగా అలవాటుపడింది. అంతాబాగానే ఉంది అనుకుంటుంటే, ఈ ముసలాయనకేమయిందో గానీ “సంక్రాంతి వస్తోందికదా ఊరు వెళ్లాలి” అని పట్టుబట్టాడు. ఎందుకంటే “సంక్రాంతి రోజే మీ అమ్మ పుట్టినరోజు. అక్కడ నా కోసం వెతుక్కోదూ?!”, అంటాడు. ఆ పిచ్చి మాటలకి నాకు కాలిపోయింది. బతికుండగా…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
రాజేంద్రప్రసాద్ on ద్వంద్వపదాలు
N Rammohan on ద్వంద్వపదాలు