
సూర్యారావు అడిగింది విని ఆశ్చర్యపోయాడు భాస్కర్. అదంత పెద్ద కోరికా? కాలానికి జవాబుదారీతనం లేదా? భాస్కర్ ఆలోచిస్తున్నాడు. గతం తాలూకు నీడలు కదిలాయి.
***
ఇదేమిటీ ? ఇక్కడ..ఇలా ఉంది? డీలాపడిపోయాడు భాస్కర్. చుట్టూ చూసి వెనుదిరిగిపోదామనుకున్నాడు.
తను టీ తాగేటప్పుడు అందరిలా కప్పు కుడిచేత్తో పట్టుకోడు. ఎన్నో పెదాల ఎంగిలి కిట్టదు. టీ చప్పరించలేడు. ఎడమచేత్తో కప్పు పట్టుకుని తాగుతాడు ఎప్పుడూ.చిన్నప్పట్నుంచీ అదే అలవాటు. ఇంట్లో కూడా తన కంచాన్ని ఎవర్నీ ముట్టుకోనీయడు. అలాంటిది అక్కడ అరిగిపోయి సొట్టలు పడి వంకర్లు తిరిగిన కంచాలు చూడగానే మతిపోయింది. అయినా ఎలా? గత్యంతరం లేదా? అక్కడొక పెద్దాయన ఉన్నాడు. ఎవర్నో బూతులు…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్