
ఇప్పుడు కాస్తంత దు:ఖం కావాలి!
పుడమితల్లి పేగు కొసను తెగ్గొట్టే ఉమ్మనీటి ఉప్పెన రావాలి.
పైరు పసికందై గుప్పిట్లో మొలకనవ్వులు చిందాలి.
వాడిన వాగుల్లో నీటివాలు అలలపూలు పూయాలి.
మబ్బుగొడుగు పట్టి ఆకాశం వేడెక్కిన పరిగ వెన్ను తట్టాలి.
వానవిల్లు ఎక్కుపెట్టి మేఘం
నది నడుము(మ)ను గిలిగింతలు పెట్టాలి.
కడగళ్ళ వాకిళ్ళను కడిగేసి వడగళ్ళ ముగ్గులెట్టాలి.
కాలిలో ముల్లుకి కంట ఒలికే నీరులా
కర్షకుడి బాధకి కారుమబ్బు కన్నీళ్ళు చిలకాలి.
ఇప్పుడు దు:ఖాశ్రువు పాశుపతాస్త్రమై
కరువుసీమ లో కలిమి గంగను వెలికి తీయాలి.
ఇప్పుడు మరింత దు:ఖం కావాలి!
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?