
మారుతున్న కాలంలొ
నమ్ముతున్న దారుల్లొ
ఎదురొచ్చి నన్నోటేసుకుని భుజం చరిచినోడా
పిడికిట్లో అగ్నికణం రగిల్చి
కన్నుల్లో చమురునింపుకొచ్చి
దీప్తి చేసి దారి చూపినోడా..
దుర్మార్గున్ని పొలిమేరల్లోకి తరిమికొట్టి
మా స్వేచ్చాయుత నిద్రల్ని ప్రేమించిన ప్రేమికుడా
లాటిన్ అమెరికాకు మా తల్లంపాడుకు తేడాలేదన్న నిజం
మా గుణంలో నింపినోడా!
నీది వెనుజులానో, బొలీవియానో, చివరాఖరకు పెరూనో
నాకేమెరుక??
నువ్వు నిలబడ్డ సిద్దాంతం,
నిప్పులు చెరిగిన మాటలు,
గుండెకింద ధైర్యం
సామ్యవాద ఆకాంక్ష
నీ ఎర్రటి చొక్కా..
చాలు వీరుడా నాకు చాలు..!!
…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్