మాట్లాడుకోవాలి మనం
సౌష్టవాల సంకీర్ణతలను
బద్దలైన అద్దాలపై కూర్చొని
అర్థాలు లేకపోయినా
అదేపనిగా మాట్లాడుకోవాలి మనం.
ఏదీ మొదలు కాని చోటకూడా
అప్పటికే కొన్ని పూర్తయ్యే వుంటాయని,
సమస్తం సర్వనాశనమయిన చోటకూడా
తలలెత్తే చివుర్లుంటాయని
తెలుసుకోవాలి మనం.
కప్పుకున్న కవి తోళ్లు విప్పుకొని,
దిగ్భ్రమ దేహ దుఃఖాన్ని ఆస్వాదించాకన్నా,
విషమ గందరగోళ
సాహీతీ నిషా గరళాలు
పూర్తిగా దిగిపోయాకన్నా
తేడా తెలుసుకోవాలి మనం
కవిగా ఎదగడానికి,
కవిత్వంగా మారడానికి మధ్య.
ఎప్పటిలాగానే
అతను చెబుతూనే వున్నాడు.
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?