‘ మోహన తులసి ’ రచనలు

ఈ ఒక్క రాత్రి గడవనీ
తెల్లారితే వసంతమొచ్చేస్తుంది
అదిగో,
ఆ మలుపు చివర చెట్టు మొగ్గేస్తుంది
పొద్దుటి కిటికీలో కోయిల కూస్తుంది
గుబురుమావిడిచెట్టు
గుబులొదిలి పచ్చనిపూతేసుకొస్తుంది
రేపు తూరుపెక్కొచ్చే సూరీడుకి
ఇంటికప్పు తడి ఆవిర్లద్దుతుంది

కప్పడిపోయిన గుర్తులన్నీ
గుత్తుల గుత్తుల అత్తర్లవుతాయిక

ఈ ఒక్క రాత్రి గడవనీ
తెల్లారితే వసంతమొచ్చేస్తుంది
చిన్నప్పటి పరికిణీ
లేతగాలి ఎండల్లో రెపరెపలాడుతుంది
ఇంటెనక జామచెట్టులోని జ్ఞాపకాల గూడు
నన్నే తలచుకుంటుంది
అప్పుడెప్పుడో
సందెరుపుల్లో రాసి చెరిపేసిన ఓపేరు
నిబ్బరంగా వానమబ్బై తడుపుతుంది

నీకూ నాకూ మధ్య ఒక భూగోళం అడ్డు
నీకూ నాకూ మధ్య ఒక సూర్యచంద్రులు అడ్డు
అన్నిటికీ మించి ఒక అహం అడ్డు

ఎన్ని అణువులు కలుస్తున్నాయో
కొలవలేని దూరాన్ని అడ్డేయడానికి
ఎన్ని వనాలు కాచుకొనున్నాయో
ఒక సంగమాన్ని హరితవర్ణంచేయడానికి

అయిదేళ్ళ మీద లెక్కించే మహాసముద్రాలేనా
వానకు హేతువయ్యేది
జంట నయనాలెన్నిటినో మర్చిపోయావేం !?
నిన్నూ నన్నూ తడిపే అన్ని వేల వాన చుక్కల్లో
అశ్రుధారలెన్నో

ఏదోక క్షణాన
భూమండలం అంచుల్లో ఒకే అలై పుడతాంపూర్తిగా »

హఠాత్తుగా
ఏదో పేజీ దొరుకుతుంది
నన్ను నేను చదూకుంటా
బోర్లించిన పుస్తకంలోంచి
సంగతుల్ని దొర్లిస్తూ నిశ్శబ్ధం
మదిని వడకట్టేస్తూ వేళ్ళ చివర్లు
ఇంకేం రాయను ఈ క్షణం మీద

కొన్ని క్షణాలు రచింపబడవు !

అయినా రాయడానికేదో ఉంది
పగలు-భూమి-నిజమే కాకుండా
రాత్రి-ఆకసము-ఊహే కాకుండా ఏదో వుంది…

బరువైన రేయి రెప్పల్లో జారే
రెండవ జాములో
తలకిందులవుతున్న లోకంలాంటిదేదో…

వేవేల కిరణాలోకేసారి విడుదలయ్యే తీరులో
జననమరణంలాంటిదేదో…

మళ్ళీ వెళ్ళొద్దామనుకుంటూ
వెనక్కి తిరక్కుండానే తిరిగొచ్చేసిన దారిలో
ఒక జీవిత పయనంలాంటిదేదో…

ఏదో వుంది…
అది గమ్యమైతే కాదు

సాదాసీదా క్షణమేదో
అసాధారణమవుతుంది
సాగేగాలి తీరు కూడా
సాఫీగా వుండదు
కుదురులేని యవ్వనమవుతుంది

వారం మొత్తం కష్టమంతా
శుక్రవారం సాయంత్రం
ఓబిర్యాని పొట్లంలానో
సినిమా కష్టాలుగానో
స్నేహితుల ఇంట
సన్నాయి నవ్వులగానో…
ఏదీ లేదంటే ,
సోఫాలో సహచరుని భుజం మీద
సోలిన సంగీతంలానో
తర్జుమా కాబడుతుంది

ఆసాయంత్రమెందుకో
ఎవరూ తమలోకి తాము
తొంగిచూసుకోరు
తప్పొప్పులు,లోటుపాట్లు,
తప్పటడుగులు గురించి
అస్సలు తెలుసుకోరు

అదో రెండు రోజుల భారీ విరామానికి
ముందొచ్చే పండగలాంటిది
బహుశా మెదడుని మభ్యపెట్టి
…
పూర్తిగా »

మనసుతో మొదలైన నా సాహిత్య యాత్రగురించి నేనెంత వరకు మాటల్లో న్యాయంచేకూర్చగలనో నాకూ సవాలుగానే వుంది.కవిత్వం పైన ఆసక్తి ఎందుకుఅనేదానికి సమాధానం నా దగ్గర లేదు.

కానీ డిగ్రీ చదివేరోజులనుండి మొదలయింది అన్నట్టుగా గుర్తు. ఆంధ్రజ్యోతి,ఆంధ్ర భూమి ఇతరత్రా వారపత్రికలు తీసుకొచ్చేవారు మా నాన్నగారు. అందులోకవిత / కలం / ఓ కోయిలా(పేర్లు ఖచ్చితంగా గుర్తులేవు) అని ఒక పేజీవుండేది కవితలతో. పత్రికలు ఇంటికి రాగానే, మొట్టమొదటిగా కవితలు చదివాక గాని, మిగతా పేజీలకువెళ్ళేదాన్ని కాదు.

చదువుతున్నప్పుడు ఒక మంచి అనుభూతి మిగిలేదినాకు అర్ధమైనంత వరకు. అసలు కవిత్వమెలారాస్తారో అనేది నాకు అప్పట్లోఅతి పెద్ద ప్రశ్న.అలాకవిత్వంతో పరిచయం మొదలయింది. వేరే కవిత్వ పుస్తకాలేమీ చదవలేదు, తెచ్చుకుని చదవాలి…
పూర్తిగా »