‘ యాకూబ్ ’ రచనలు

చేతుల్ని చాచి ఊడుగు పండ్లని కోస్తున్నప్పుడు
గీసుకుపోయే ఊడుగుముళ్ళ కొచ్చెటి గీతలపనితనం పద్యం.
బర్రెంకపండ్ల తీపి ఒగరు రుచుల్లోంచి
నాలుక చివర్లలో తచ్చట్లాడే ఉమ్మితడిలాంటి అనుభవం పద్యం.

వర్షాకాలపు వాగులో చేరిన ఎర్రెర్రని ఒండ్రునీటి కొంగ్రొత్త మట్టిరుచిలాంటి వాసన పద్యం.
ములుగర్ర పొడిస్తే ,నెప్పిని ఓరుస్తూ సాళ్ళుతప్పక నడిచే ఎద్దు అనుభవంలా
కెర్లిపడే ,మెలిపెట్టే బతుకును వడబోసి వొంపి అక్షరాల్లోకి ఎత్తడమే పద్యం.

నీలోకే ఇంకుతూ , ఎగుస్తూ
మాటల్లో,ఊహల్లో ఉక్కిరిబిక్కిరవుతూ ఒకలాంటి కోర్కెతో వేడెక్కినట్లు
ఒళ్ళంతా సెగగా మారినట్లుండే అనుభవం పద్యం.
ఎక్కడో దూరాన్నే ఉండి, చేరువగా ఉన్నట్లు అన్పించే
ఊరు,వాగు,కొండ,డొంక,దుఃఖం,సంతోషం,బాధ,భరోసా…
పూర్తిగా »

అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి
ఒక చోటుండాలి ,ఊరుండాలి
కనీసం ఒక మనిషైనా మిగిలుండాలి

మాటలన్నీ పగిలిపోయి ,కరిగిపోయి
అర్ధాలన్నీ చెదిరిపోయి,బెదిరిపోయి
భావాలన్నీ కనుమరుగైపోయినప్పుడు
మాటల్ని కొత్తగా నేర్చుకునేందుకు ఒక నెలవుండాలి

కోర్కెలు అంతరించి ,దేహం ఒట్టి పుల్లైనప్పుడు
ఊహలు అరిగిపోయి మనసు ఉత్తి డొల్లయినప్పుడు
దారులన్నీ మూసుకుపోయి చిమ్మచీకటి మాత్రమె మిగిలినప్పుడు
మళ్ళీ కొత్తగా మొలిచేందుకు
ఒక్క పలకరింపు చినుకైనా మిగిలుండాలి

గతంలోకి ,భవిష్యత్తులోకి లోలకమై వేలాడుతున్న వర్తమానంలో
లుంగీ బనీనును మోస్తున్న ఒకానొక ఆకారంలా కాక
నెలవారీ జీవితమై విసిగి వేసారిపోయే చెల్లింపుల బిల్లుల్లోంచి
అర్ధరహితంగా…
పూర్తిగా »