వచ్చేయకూడదా
చెప్పా పెట్టకుండా అయినా
అమావాస్య నాడైతే ఏం?
నా కన్నుల వెలుతురు చాలదూ నీకూ నాకూ
నువ్వొస్తే ఇప్పుడు వింటున్న ఈ పాట మళ్ళీ నీతో వినాలి
వింటున్నప్పుడు నిన్ను చూడాలి
ఎప్పటిలాగా ఉత్తినే నిను చూస్తూ
మరచిపోతానో మైమరచిపోతానో తెలీదుకానీ
ఆ ఊహ ఒకటి బావుంది
ఈ గోధుమరంగు అట్ట పుస్తకం ఇప్పుడే ఎదురుగా పెట్టేసుకోవాలి
నువ్వొచ్చే వేళకి మరచిపోతానేమో, పోయినసారిలాగా
కళ్ళెదురుగా ఉండికూడా కంటబడకపోతే ఆ నేరం నాదికాదురా
గంటలని గుప్పెట్లోకి తీసుకొని క్షణాలుగా మార్చి విసిరేస్తావే
నీది ఆ నేరం, ముమ్మాటికీ నీదే
నిన్న…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
రాజేంద్రప్రసాద్ on ద్వంద్వపదాలు
N Rammohan on ద్వంద్వపదాలు