‘ వర్ణలేఖ ’ రచనలు

రోడ్డు మీదవోయేటోల్లంతా మా సుట్టాలే
ఎవరొస్తె ఆళ్ళకు చాయ్ వోస్తం
ఆల్లే మాకు తిండివెట్టేది
ఆరు గజాల గుడిశే మా ఇల్లు
నేను నా మొగుడు ముగ్గురు పిల్లలు
అండ్లనే మా చాయ్ దుకాణం హైవే మీద

బస్సులన్నీ నా ఇంటిముందే ఆగుతయ్ గానీ
పక్కనున్న దాబాలకే అన్ని కాళ్ళు నడిశేది
ఎవరో ఒకరిద్దరు మా మట్టి చాయ్ కోసమొస్తరు
ఏసీ బస్సులల్ల తిరిగేటోల్లు
మా చాయేందాగుతరని సర్దుకుంటగానీ
ధాబాల సలీంగాని చెమటరాలే చేతుల
కంపుశాయి ఈళ్ళకి ఇంపెట్లయితదో
నాకెంతకీ అర్ధంగాదు

పొద్దుపొద్దుగాల పోరలని పుల్లలేరవంపుత
అవే…
పూర్తిగా »