వేదవతి బ్యాగు తీసుకుని లోపల కొచ్చింది ఆటో దిగి. శాంతమ్మ మనసు వేదవతిని చూడగానే విలవిలలాడింది. జగన్నాధం మనసు ఆనందంతో గంతులేసింది. వేదవతి వారికున్న ఏకైక సంతానం! వారి ఆశలన్నీ ఆమె మీదే! వయసు మీరిపోతున్న ఆమెకి వివాహం చేయలేక పోతున్నారు. సంబందాలు వస్తున్నాయి.-పోతున్నాయి. కాని ఫలించడం లేదు. దాదాపు రెండు సంవత్సరాల తరువాత పట్టణం నుండి తమను చూడటానికి వచ్చిన కూతుర్ని ఆప్యాయంగా ఆహ్వానించారు.
” అమ్మా!బాగున్నావా?” శాంతమ్మని చుట్టేస్తూ అడిగింది.
” నువ్వండగా నాకేం దిగులమ్మ! ” కౌగలిం చుకుంటూ చెప్పింది.
“నాన్నా! నువ్వు కొంచెం లావయ్యావు! ఆరోగ్యం బాగుందా? ” ఆప్యాయంగా అడిగింది.
” వేదా! నువ్వుండగా…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
రాజేంద్రప్రసాద్ on ద్వంద్వపదాలు
N Rammohan on ద్వంద్వపదాలు