నీ నడకల సొంపులు కని
తొలినాళ్ళలో పరవశించాను
నీ పలుకుల మధువుల్లో
మునకలువేసి మత్తుడి నయ్యాను
నీ రూపపు సొగసులలో
తాదాత్మ్యం చెందాను
ప్రావృట్కాల మేఘాంతర తటిల్లతవై
నా ఊహలలో ఊగిసలాడిన నీకు
ఊడిగం చేశాను!
అయినా అయోమయంలో ముంచి
వెళ్ళిపోయావు!
అనంతరం
నీకు దూరంగా నేను నడిచిన
రహః పథాలలో నా జాడలు
వెతుక్కుంటూ, వేసారుతూ
నువ్వు
ఏ సీమల్లో నడిచావో
ఏ కోనల్లో తిరిగావో
నీకుగాక మరెవరికి తెలుసు?
ఇప్పుడు
చిర ప్రవాసానంతరం
…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్