అప్పటి వరకూ నన్నలా తన భుజం మీద మోసీ మోసీ అతడు, ఉన్నట్టుండి నట్టడవిలో దించేస్తూ…
యిలా అన్నాడు !
‘యిక యీ పులుల సింహాల దారిలో
గమ్యానికి చేరుకుంటావో.. లేదూ గమనం ముగించుకుంటావో..
తేల్చుకో అనీ !’
అప్పుడర్థమైంది – అతడు నన్ను దించేసింది బరువుని కాదు బతుకంటే పోరాటమనీ.. !!
నా ముంజేయి పట్టుకుని అనంత జలనిధిలోకి నెట్టేస్తూ..
మళ్లీ యిలా అన్నాడు !
‘యిక తీరానికి చేరుకుంటావో.. తిమింగలాలకు చిక్కిపోతావో..
తేల్చుకో అనీ !’
అప్పుడర్థమైంది – అతడు నన్ను నెట్టేసింది సముద్రంలోకి కాదనీ అంతకంటే లోతైన…
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్
KVSS Hanumatsastry on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
రాజేంద్రప్రసాద్ on ద్వంద్వపదాలు
N Rammohan on ద్వంద్వపదాలు