నొప్పి తెలియని గాయాల బాధని ఓర్చుకుంటూ
తీరం లేని దూరాలకి
తాపీగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళే నాకు,
ముప్పూటలా
అవసరం లేని ఆకలి వేస్తుంది..
అనవసరమనిపించే దాహమూ వేస్తుంది ..
అర్హతలేని ఖర్చులతో
అన్ని అవసరాలనూ తీర్చుకుంటూ…
దిశ లేని ప్రయాణాన్నలా
కొనసాగిస్తూ ….
అలుపురాని చోట
అప్పుడప్పుడూ ఆగుతుంటాను ..
చేయని ప్రయత్నంలోని
నా చేవని చూసి పొంగిపోతూ
సాదించని గెలుపులని లెక్కిస్తూ
సాటిలేరు నాకెవ్వరూ అనే
సర్వోన్నతమైన ” భ్రమ ” ని బలపరుస్తూ
ఇసుకరేణువునై
సాగరాన్ని పూడ్చేద్దామనే సంకల్పంతో
అయాచితంగా వచ్చిపడే
పూర్తిగా »
వ్యాఖ్యలు
jyothivalaboju on మలిన బాష్ప మౌక్తికమ్ము!
jawaharlal on పక్షుల భాష
jawaharlal on పక్షుల భాష
బొల్లోజు బాబా on జీవన సౌందర్య సౌరభం – ఇస్మాయిల్ పద్యం.
విలాసాగరం రవీందర్ on కవిత్వం రాయడం కన్నా కవిత్వంగా బతకడమే ఇష్టం: ఇక్బాల్ చంద్