నేను ఎవరెవరో, ఎంతమందో!
అందరికీ ఎదురొడ్డి ఒక్కడిగా కుదురుకోవడం అసాధ్యం
వాళ్లంతా రంగురంగుల బురఖాల్లో దాంకుని
నిన్ననే వేరే నగరానికి తరలిపోయారు
గతాన్ని పోగులు పెడుతూ దూదేకుల సాయబొక్కడు మిగిలాడు
*
నన్నొక ప్రతిభామూర్తిగా చిత్రించడానికి
అంతా సిద్ధం అయిన తరుణంలో
నేను కప్పెట్టిన అజ్ఞానం మాటల రూపంలో
నోటంటే ఉండి నన్ను వెనకేసుకొస్తుంది
*
నది దాటించబోయినందుకే
నావని నట్టేట ముంచిన
ప్రతీకార జ్వాల మాత్రం
పుండులోంచి కారుతున్న పదో రసం
వ్యాఖ్యలు
dasaraju ramarao on కవిత్వం- ధ్వని, ప్రతిధ్వని
Resoju Malleshwar on ఛందోయుక్త కవిత్వం నేర్వటం ఎలా?
Yerriswamy Swamy on శైశవగీతి
Mani Sarma on కృతి
శ్రీధర్ చౌడారపు on సాక్షి